Nowiny z Konstantynopola

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nowiny z Konstantynopola – druk wydany w 1550 r. uchodzący za najstarszą znaną polskojęzyczną gazetę ulotną[1].

Dokument ten nie zachował się do czasów współczesnych. Informacje o jego istnieniu przetrwały, gdyż był wymieniony w pośmiertnym inwentarzu zbiorów księgarza lwowskiego Piotra Poznańczyka z 1559 r.[2] Prawdopodobnie treść Nowin dotyczyła konfliktu świata chrześcijańskiego ze światem muzułmańskim[1]. Niektórzy badacze ze względu na szczątkową ilość informacji na temat tego dokumentu kwestionują zasadność klasyfikowania go jako gazety ulotnej[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Jan Lankau, Prasa staropolska na tle rozwoju prasy w Europie 1513-1729, Warszawa 1960, s. 41.
  2. Władysław Łoziński, Leopolitana, „Kwartalnik Historyczny”, 1890, s. 453.
  3. Konrad Zawadzki, Szesnastowieczne gazety ulotne polskie i Polski dotyczące, „Rocznik Historii Czasopiśmiennictwa Polskiego” nr 11 (1), 1972 r., s. 18.