Obelisk w Charzewicach
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ obiektu | |
| Materiał |
głaz kamienny |
| Data odsłonięcia |
1974 |
Położenie na mapie Stalowej Woli  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu stalowowolskiego  | |
 50°36′15,8″N 22°02′12,5″E/50,604389 22,036806
| |
Obelisk w Charzewicach – znajduje się w Stalowej Woli, w miejscu stracenia 25 zakładników dnia 20 października 1943 roku.
Egzekucja w 1943 r.[edytuj | edytuj kod]
Była to odpowiedź Niemców na zabójstwo Martina Fuldnera przez dwóch Polaków, którzy wykonali na nim i jego rodzinie wyrok w imieniu Sądu Podziemnego Rzeczypospolitej Polskiej. Niemcy zareagowali wydając obwieszczenie o rozstrzelaniu 25 zakładników, w przypadku nieschwytania morderców przez mieszkańców Rozwadowa i okolic[1].
Na liście znaleźli się: Tomasz Bednarz, Zdzisław Bzowe, Stefan Chuchro, Marian Dyduch, Jan Gaweł, Adam Hillenbrandt, Julian Kalandyk, Władysław Kalandyk, Paweł Kilian, Julian Kluz, Adam Kochański, Tadeusz Kąkol, Tadeusz Kowalczyk, Józef Krucha, Tadeusz Mikoła, Mieczysław Niedziocha, Ignacy Lubera, Jan Otyl, Roman Popiołek, Michał Paczek, Stanisław Rusek, Jadwiga Latasiewicz, Zuzanna Latasiewicz, Antonina Łysak, Jan Lubera.
Wyrok wykonano w pobliżu dworu w Charzewicach, przy parkanie parku na tzw. Maźnicy. Źródła mówią o tym, że w godzinie śmierci warunkowe rozgrzeszenie dawał rozstrzeliwanym ofiarom ojciec Kosma z miejscowego klasztoru, ukryty w pobliskim domu. Ciała zabitych zostały zawleczone do dołu na skraju pól i zakopane, a ślady zbrodni zatarte[2].
25 października 1947 r. ekshumowano ofiary egzekucji. Piętnaście z nich zabrano w rodzinne strony, natomiast pozostałe, po które nikt nie zgłosił się, przeniesiono do zbiorowej mogiły obok cmentarza w Rozwadowie.
Opis pomnika[edytuj | edytuj kod]
W 1974 r. w miejscu ludobójstwa postawiono krzyż i pomnik. Na podstawie leży głaz, a na nim orzeł bez korony oraz napis „Za Polskę, Wolność i Lud”.