Objaw Katza-Wachtela

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Objaw Katza-Wachtelaelektrokardiograficzny objaw będący jednym z wykładników przerostu zarówno prawej jak i lewej komory serca, polegający na tym, że: stosunek wysokości załamków R i S w odprowadzeniach V2V4 lub dwóch albo więcej odprowadzeniach kończynowych wynosi około 1.

Pomimo istnienia tego (i innych) objawów elektrokardiograficznych rozpoznanie przerostu obu komór serca jest obarczone znacznym błędem – do tego celu służy echokardiografia[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Joel W. Heger, Fernando R. Roth, James T. Niemann, Michael J. Criley: Kardiologia. Wrocław: 1998. ISBN 83-85842-03-9.