Obliczeniowa moc szczytowa
Obliczeniowa moc szczytowa – moc zapotrzebowana określana zwykle dla wewnętrznej linii zasilającej lub całego budynku mieszkalnego. Termin wynika z tradycyjnego nazewnictwa stosowanego w krajowej praktyce projektowej[1].
Sposoby wyznaczania[edytuj | edytuj kod]
Moc zapotrzebowana dla pojedynczego mieszkania w podstawowym standardzie wyposażenia w sprzęt elektrotechniczny należy przyjmować w następujący sposób:
- 12,5 kVA, dla mieszkań posiadających zaopatrzenie w ciepłą wodę z zewnętrznej, centralnej sieci grzewczej,
- 30 kVA, dla mieszkań nieposiadających zaopatrzenia w ciepłą wodę z zewnętrznej sieci, centralnej sieci grzewczej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ N SEP-E-002:2003 „Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Instalacje elektryczne w obiektach mieszkalnych. Podstawy planowania”.