Przejdź do zawartości

Obuwie bezpieczne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Obuwie bezpieczne – obuwie klasyfikowane jako Środek Ochrony Indywidualnej (ŚOI) pracowników zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/425 z dnia 9 marca 2016r[1] i spełniające wymogi normy PN-EN ISO 20345[2]. Obuwie posiada właściwości ochronne palców u stóp do 200 J. Obuwie bezpieczne używane jest do prac ogólnych o wysokim stopniu zagrożeń mechanicznych i posiada oznaczenie S – „safety”[3]

  • SB wymagania podstawowe
    • podnosek wytrzymujący uderzenia z energią do 200 J oraz zgniecenie do 15 kN.
    • cholewka obuwia wykonany z dwoiny skórzanej lub innego materiału o wytrzymałości takiej jak wymagane minimum według normy
    • wysokość cholewki odpowiadająca normie
    • podeszwa urzeźbiona
  • S1 cechy podstawowe SB +
    • właściwości antyelektrostatyczne
    • absorpcja energii w części piętowej
    • część piętowa zamknięta
    • podeszwa antypoślizgowa
  • S1P cechy S1 +
    • odporność na przebicie (P) – podpodeszwa lub wkładka odporna na przebicie
  • S2 cechy jak dla S1 +
    • cholewka wodoodporna – nie przepuszcza wody przez minimum 1 godzinę
  • S3 cechy jak dla S2 +
    • podpodeszwa lub wkładka odporna na przebicie
  • S4 cechy jak dla S1 +
    • wodoszczelność (obuwie wysokie)
  • S5 cechy jak dla S4 z dodatkowymi właściwościami
    • podpodeszwa lub wkładka odporna na przebicie
    • podeszwa urzeźbiona
  • SBH cechy obuwia bezpiecznego hybrydowego

Objaśnienia kodów dodatkowych oznaczających stopień ochrony obuwia bezpiecznego

[edytuj | edytuj kod]
  • Odporność i właściwości całego obuwia
    • A – Właściwości antyelektrostatyczne – obuwie antyelektrostatyczne
    • C – Właściwości przewodzenia – obuwie prądoprzewodzące
    • I – Właściwości elektroizolacyjne – obuwie elektroizolacyjne
    • WR – Odporność całego obuwia na wodę
    • ESD – odporność obuwia na elektryczność statyczną zgodna z PN-EN 61340-5-1[4]
    • WG – obuwie spełnia wymagania obuwia przeznaczonego dla spawaczy zgodnie z PN-EN ISO 20349-1[5]
    • F – wysokie obuwie dla strażaków zgodne z PN-EN 15090[6]
      • FP – wysokie obuwie dla strażaków z podeszwą odporną na przebicie
      • FA – wysokie obuwie dla strażaków posiadające właściwości antyelektrostatyczne
      • FAP – FA+FP
  • Odporność podeszwy na poślizg
    • SRA – Odporność na poślizg na podłożu ceramicznym pokrytym roztworem laurylosiarczanu sodu (SLS)
    • SRB – Odporność na poślizg na podłożu ze stali pokrytym glicerolem
    • SRC – Odporność na poślizg na obydwu w/w podłożach SRA+SRB
  • Dodatkowe odporności podeszwy
    • P – Odporność podeszwy na przebicie
    • HRO – Odporność podeszwy na kontakt z gorącym podłożem do 300 °C
    • HI – izolacja podeszwy od ciepła od 150 °C do 250 °C
      • HI1 utrzymanie temperatury mniejszej niż 42 °C przez 30 min przy 150 °C
      • HI2 utrzymanie temperatury mniejszej niż 42 °C przez 20 min przy 250 °C
      • HI3 utrzymanie temperatury mniejszej niż 42 °C przez 40 min przy 250 °C
    • CI – izolacja podeszwy od zimna do –20 °C
    • E – absorpcja energii w części piętowej
    • FO – odporność podeszwy na olej napędowy
  • Odporność cholewki
    • WRU – Odporność cholewki na przesiąkanie i pochłanianie wody
    • CR – Odporność cholewki na przecięcie

Dodatkowe oznaczenia na obuwiu bezpiecznym specjalistycznym

[edytuj | edytuj kod]
  • PN-EN ISO 17249 – Obuwie bezpieczne odporne na przecięcie piłą łańcuchową[7]
  • PN-EN 13832-2 – Obuwie chroniące przed substancjami chemicznymi -- Część 2: Wymagania w przypadku ograniczonego kontaktu z substancjami chemicznymi[8]
  • PN-EN 13832-3 – Obuwie chroniące przed substancjami chemicznymi – Część 3: Wymagania w przypadku długotrwałego kontaktu z substancjami chemicznymi[9]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/425 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie środków ochrony indywidualnej oraz uchylenia dyrektywy Rady 89/686/EWG. eur-lex.europa.eu. (ang.).
  2. PN-EN ISO 20345:2012 – wersja polska. sklep.pkn.pl. [dostęp 2019-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-28)].
  3. A. Stefko, Zmiany normalizacji w odniesieniu do obuwia do użytku zawodowego, „Bezpieczeństwo Pracy: nauka i praktyka”, nr 11, 2013, s. 10–12, ISSN 0137-7043.
  4. PN-EN 61340-5-1:2017-01 – wersja angielska. sklep.pkn.pl. [dostęp 2019-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-28)].
  5. PN-EN ISO 20349-1:2017-10 – wersja angielska. sklep.pkn.pl. [dostęp 2019-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-28)].
  6. PN-EN 15090:2012 – wersja polska. sklep.pkn.pl. [dostęp 2019-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-28)].
  7. Przecięcia, przekłucia oraz otarcia – Obuwie ochronne. archiwum.ciop.pl.
  8. PN-EN 13832-2:2019-01 – wersja angielska. sklep.pkn.pl. [dostęp 2019-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-28)].
  9. PN-EN 13832-3:2019-01 – wersja angielska. sklep.pkn.pl. [dostęp 2019-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-28)].