Oda do Psyche (wiersz Johna Keatsa)
Oda do Psyche (ang. Ode to Psyche) – wiersz angielskiego romantyka Johna Keatsa[1][2]. W przeciwieństwie od innych ód poety wiersz charakteryzuje się nieregularną budową stroficzną. Utwór został opublikowany w tomie Lamia, Isabella, The Eve of St. Agnes, and Other Poems w 1820[3][4]. Jest alegoryczną medytacją o naturze miłości[3].
- O Goddess! hear these tuneless numbers, wrung
- By sweet enforcement and remembrance dear,
- And pardon that thy secrets should be sung
- Even into thine own soft-conched ear:
- Surely I dreamt to-day, or did I see
- The winged Psyche with awaken'd eyes?
- I wander'd in a forest thoughtlessly,
- And, on the sudden, fainting with surprise,
- Saw two fair creatures, couched side by side
- In deepest grass, beneath the whisp'ring roof
- Of leaves and trembled blossoms, where there ran
- A brooklet, scarce espied:
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ John Keats, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-04-19] (ang.).
- ↑ Tomasz Krzykała: O Johnie Keats’ie i jego odzie słów kilka. magazyn-cegla.net. [dostęp 2017-04-18]. (ang.).
- ↑ a b Ode to Psyche, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-04-19] (ang.).
- ↑ Ode to Psyche. By John Keats (1795-1821). A Study Guide. cummingsstudyguides.net. [dostęp 2017-04-19]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- John Keats: Ode to Psyche. PoetryFoundation.org. [dostęp 2017-04-19]. (ang.).
- Ode to Psyche. Bartleby.com. [dostęp 2017-04-19]. (ang.).