Przejdź do zawartości

Odnóże dwugałęziste

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Odnóże dwugałęziste skorupiaka

Odnóże dwugałęziste – rodzaj odnóża stawonogów, w którym z protopoditu wyrastają dwie gałęzie: zewnętrzna (egzopodit) i wewnętrzna (endopodit)[1][2].

Taki rodzaj odnóża jest uznawany za element podstawowego planu budowy stawonogów. Występuje u licznych taksonów wymarłych, a współcześnie zachował się u wielu skorupiaków. Odnóże jednogałęziste wyewoluowało z niego przez zanik egzopoditu[1][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Geoffrey Boxshall: Arthropod Limb and their Development. W: Alessandro Minelli, Geoffrey Boxshall, Giuseppe Fusco: Arthropod Biology and Evolution: Molecules, Development, Morphology. Berlin: Springer-Verlag, 2013. DOI: 10.1007/978-3-642-36160-9.
  2. a b R. E. Snodgrass: Principles of Insect Morphology. Cornell University Press, 1935.