Odruch Trömnera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Odruch Trömnera (ang. Trömner sign, Trömner reflex, niem. Trömner Fingerbeugephänomen) – objaw z grupy odruchów piramidowych, występujący w uszkodzeniu dróg piramidowych. Polega na zgięciu wszystkich palców (wraz z kciukiem) po uderzeniu młoteczkiem neurologicznym w powierzchnię dłoniową palca II lub III. Występuje w uszkodzeniu dróg korowo-rdzeniowych[1].

Opisany został w 1912 roku przez niemieckiego neurologa Ernsta Trömnera.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zbysław Kopyść, Leksykon klinicznych terminów odimiennych (eponimów), Zielona Góra: Okręgowa Izba Lekarska, 1999, s. 257-258, ISBN 83-912531-0-4, OCLC 749317177.