Odwodnienie izotoniczne
Odwodnienie izotoniczne – zaburzenie gospodarki wodnej, w którym dochodzi do niedoboru wody w organizmie, przebiegające z prawidłową molalnością płynów ustrojowych, czyli ich izotonią.
Przyczyny
[edytuj | edytuj kod]- utrata izotonicznych płynów przez
- przewód pokarmowy
- nerki
- skórę wskutek oparzenia
- utrata krwi
- zatrzymanie płynów w trzeciej przestrzeni
Objawy
[edytuj | edytuj kod]Odwodnienie izotoniczne doprowadza do niedoboru krążących płynów ustrojowych (oligowolemia), a w przypadkach znacznego ich niedoboru może doprowadzić do rozwoju wstrząsu hipowolemicznego. W zależności od stopnia odwodnienia mogą pojawić się:
- obniżenie ciśnienia tętniczego i ośrodkowego ciśnienia żylnego
- tachykardia
- skąpomocz
- objawy niedokrwienia OUN
- suchość błon śluzowych i zmniejszenie elastyczności skóry
Rozpoznanie
[edytuj | edytuj kod]W przypadku wystąpienia powyższych objawów, jeśli towarzyszą im charakterystyczne dane w wywiadzie lekarskim, takie jak biegunka, wymioty, utrata krwi, rozpoznaje się obecność odwodnienia izotonicznego. Laboratoryjnym potwierdzeniem jest stwierdzenie podwyższenia stężenia kreatyniny przy zwykle prawidłowym jonogramie.
Leczenie
[edytuj | edytuj kod]Leczenie polega na suplementacji utraconego płynu aż do momentu ustąpienia objawów, osiągnięcia prawidłowych wartości ciśnienia tętniczego lub ośrodkowego ciśnienia żylnego (10–12 cm H2O).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Choroby wewnętrzne, pod red. A. Szczeklika, s. 2167, ISBN 83-7430-069-8.