Odwrotka (rolnictwo)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Odwrotka – rodzaj orki uzupełniającej służącej zwykle do przykrycia obornika lub nawozów potasowo-fosforowych[1] stosowana między podorywką a zięblą (orką przedzimową). Wykonywana na średnią głębokość, głębiej niż podorywka, lecz płycej niż orka siewna, na glebach lekkich głębiej, na ciężkich płycej (zwykle 15 - 20 cm).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bolesław Świętochowski, Bronisław Jabłoński, Roman Krężel, Maria Radomska. Ogólna uprawa roli i roślin. Wyd. 4, popraw. PWRiL, Warszawa 1996, 405 stron.
  • Roman Krężel, Danuta Parylak, Lesław Zimny. Zagadnienia uprawy roli i roślin. AR Wrocław. 1999, 257 stron.