Organy Wurlitzera
Organy Wurlitzera – piszczałkowe organy kinowe produkcji Rudolph Wurlitzer Company w latach 1911-1943. Wurlitzer przyczynił się do popularyzacji tego instrumentu. W 1911 Rudolph Wurlitzer zatrudnił Roberta Hope-Jonesa który udoskonalił trakturę elektryczną oraz stworzył organy z barwą głosów przystosowaną do gry muzyki rozrywkowej[1]. Organy Wurlitzera były też nazywane "Robert-Hopes Jones Unit Orchestra" ponieważ imitowały one całą orkiestrę.
W Polsce znajduje się jeden egzemplarz[2]. Aktualnie organy są w stanie ponownego doprowadzania do użyteczności – podczas II wojny światowej organy znajdujące się w kinie Roma zostały zdewastowane i rozproszone w wiele miejsc. Działalność Andrzeja i Marii Szypowskich doprowadziła do odnalezienia wszystkich fragmentów instrumentu, dzięki czemu stoi on teraz w warszawskim muzeum techniki – renowacja instrumentu jest w toku[3].
Największe organy Wurlitzera znajdują się obecnie w Radio City Music Hall (New York, USA). Instrument powstał w 1932 roku posiada 58 głosów (4178 piszczałek) oraz cztery manuały[4].
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ History Rudolph Wurlitzer Hope-Jones Unit Orchestra Pipe Organ Cinema Theatre Accompanied Silent Films | North East Theatre Organ Association [online] [dostęp 2020-11-18] (ang.).
- ↑ Biegły oceni fotografie zabytkowych organów – Rzeczpospolita. [dostęp 2010-07-16].
- ↑ Ostrzeżenie o przekierowaniu [online], google.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
- ↑ ATOS | Radio City Music Hall [online], www.atos.org [dostęp 2020-10-17].