Przejdź do zawartości

Osiem przywilejów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Osiem przywilejów (chiń. 八议; pinyin Bā Yì) – w tradycyjnym prawie chińskim osiem głównych przesłanek do złagodzenia kary za popełnione przestępstwo. Były to:

  • pokrewieństwo z cesarzem (chiń. 议亲; pinyin Yì Qīn);
  • długoletnia służba rodzinie cesarskiej (chiń. 议故; pinyin Yì Gù);
  • zasługi dla państwa (w szczególności podbicie nowych terytoriów) (chiń. 议功; pinyin Yì Gōng);
  • niesienie przykładu moralnego i dawanie dobrych rad (chiń. 议贤; pinyin Yì Xián);
  • przydatność dla administracji i armii (chiń. 议能; pinyin Yì Néng);
  • obowiązkowość (chiń. 议勤; pinyin Yì Qín);
  • pochodzenie arystokratyczne lub pełnienie wysokiego stanowiska w administracji (chiń. 议贵; pinyin Yì Guì);
  • bycie potomkiem wcześniejszych dynastii (chiń. 议宾; pinyin Yì Bīn).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • A. Kość, "Prawo a etyka konfucjańska w historii myśli prawnej Chin", Lublin 1998, ISBN 83-907308-3-9