Przejdź do zawartości

Ostra śmiertelna katatonia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ostra śmiertelna katatonia, katatonia złośliwa (ang. lethal catatonia, malignant catatonia, pernicious catatonia) – zespół chorobowy o nieznanej etiologii, zaliczany do organicznych zaburzeń katatonicznych. Ostra złośliwa katatonia może wystąpić w przebiegu chorób psychicznych i somatycznych. Na obraz kliniczny składają się zespół katatoniczny (początkowo zwykle hiperkinetyczny, potem hipokinetyczny aż do zupełnej akinezji), zaburzenia świadomości, hipertermia i dysregulacja autonomicznego układu nerwowego. Złośliwa katatonia jest stanem zagrożenia życia, nieleczona prowadzi do niewydolności wielonarządowej i zgonu. Leczeniem z wyboru są elektrowstrząsy[1].

Uważa się, że w patogenezie ostrej śmiertelnej katatonii najważniejszą rolę odgrywa zmniejszenie stężenia dopaminy w jądrach podstawnych.

Jako pierwsze cytowane są opisy Calmeila (1832)[2] i Staudera (1934)[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stanisław Pużyński, Jacek Wciórka, Janusz Rybakowski: Psychiatria. Psychiatria Kliniczna. T. 2. Wrocław: Elsevier Urban & Parner, 2011, s. 126. ISBN 978-83-7609-106-8.
  2. Calmeil L.F.: Dictionnaire de medicine; our repertoire general des sciences medicales considerees sous le rapport theorique et pratique. Paris: Bechet, 1832.
  3. Stauder H.K.. Die tödliche Katatonie. „Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten”. 102, s. 614-634, 1934. DOI: 10.1007/BF01813829.