Ostrokół

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ostrokół

Ostrokół – polowa budowla obronna, wznoszona na przedpolu, służąca jako przeszkoda lub stanowisko obronne. Tworzono ją, wbijając w ziemię dwa rzędy zaostrzonych pali, tak by krzyżowały się u góry, tworząc „X”. Utworzona podwójna linia zaostrzonych kołów tworzyła przeszkodę. Dolne części pali można było opleść wikliną, tworząc ciągłą ochronę – wówczas ostrokół mógł służyć jako stanowisko[1].

Niekiedy określenia „ostrokół” używa się jako synonimu częstokołu (palisady)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Janusz Bogdanowski: Architektura obronna w krajobrazie Polski. Od Biskupina do Westerplatte. Warszawa: PWN, 2002, s. 538. ISBN 83-01-12223-4.
  2. Ryszard Henryk Bochenek: 1000 słów o inżynierii i fortyfikacjach. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989, s. 187. ISBN 83-11-07423-2.