Otwór ślepy (kość czołowa)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Otwór ślepy (łac. foramen cecum) – element kostny powierzchni wewnętrznej łuski kości czołowej[1] i jednocześnie dołu przedniego czaszki[2].

Otwór ślepy położony jest w płaszczyźnie pośrodkowej, bezpośrednio poniżej grzebienia czołowego (crista frontalis)[1], a do przodu od grzebienia koguciego (crista galli)[2]. Otwór niekiedy położony jest na granicy kości czołowej i kości sitowej[1]. Zwężając się stopniowo, prowadzi w obręb kolca nosowego (spina nasalis) ślepo się w nim kończąc[1]. Zawiera wypustkę opony twardej, a jeśli jest drożny, prowadzi też bezimienną żyłkę łączącą sieć żylną jamy nosowej z zatoką strzałkową górną[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Kość czołowa. W: Michał Reicher: Anatomia człowieka. Współautorzy: Tadeusz Bilikiewicz, Stanisław Hiller, Eugenia Stołyhwo; Przerobili i uzupełnili: E. Sieńkowski, T. Dzierżykray-Rogalski, W. Łasiński, S. Zawistowski, Z. Zegarska; Pod redakcją Wiesława Łasińskiego. Wyd. XI (VII). T. I (Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła. Mięśnie.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 337. ISBN 83-200-2110-3.
  2. a b c Jamy i doły czaszki • Jama części mózgowej czaszki • Powierzchnia wewnętrzna podstawy czaszki. W: Michał Reicher: Anatomia człowieka. Współautorzy: Tadeusz Bilikiewicz, Stanisław Hiller, Eugenia Stołyhwo; Przerobili i uzupełnili: E. Sieńkowski, T. Dzierżykray-Rogalski, W. Łasiński, S. Zawistowski, Z. Zegarska; Pod redakcją Wiesława Łasińskiego. Wyd. XI (VII). T. I (Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła. Mięśnie.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 408–409. ISBN 83-200-2110-3.