Oznakowanie boczne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lewa pława "N4" na podejściu do Gdańska

Oznakowanie boczne – w systemie IALA stosuje się je do określenia granic toru wodnego.

Prawą stroną toru wodnego jest ta, którą statek idący z morza ma po swojej prawej burcie. Przeciwna jest stroną lewą. Wynika z tego iż kierunek oznakowania liczy się od morza w kierunku portu, ujścia rzeki lub innego szlaku. W niektórych przypadkach jednak kierunek ten ustalają odpowiednie państwa ze względu na specyficzne warunki. Poszczególne znaki mogą być ponumerowane zgodnie z obowiązującym kierunkiem oznakowania.

Znaki prawej strony[edytuj | edytuj kod]

W regionie A dla oznaczenia prawej strony stosuje się kolor zielony, oraz kształt stożka. W nocy występuje światło barwy zielonej o rytmie dowolnym.

W regionie B prawą stronę oznacza się kolorem czerwonym i kształtem stożka.

fotografia pławy
fotografia pławy

Znaki lewej strony[edytuj | edytuj kod]

W regionie A dla oznaczenia lewej strony stosuje się kolor czerwony, oraz kształt walca. W nocy występuje światło barwy czerwonej o rytmie dowolnym.

W regionie B lewą stronę oznacza się kolorem zielonym i kształtem walca.

fotografia stawy
fotografia stawy

Rozgałęzienie – główny tor w prawo[edytuj | edytuj kod]

W regionie A dla oznaczenia rozgałęzienia toru wodnego, gdy główny tor skręca w prawo stosuje się znak jak dla oznakowania lewej strony z jednym zielonym pasem. W nocy światło czerwone, rytm błyskowe złożone (2+1)

W regionie B jest to odpowiednio znak lewej strony z czerwonym pasem.

Rozgałęzienie – główny tor w lewo[edytuj | edytuj kod]

W regionie A dla oznaczenia rozgałęzienia toru wodnego, gdy główny tor skręca w lewo stosuje się znak jak dla oznakowania prawej strony z jednym czerwonym pasem. W nocy światło zielone, rytm błyskowe złożone (2+1)

W regionie B jest to odpowiednio znak prawej strony z zielonym pasem.


Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

locja, nawigacja, znak nawigacyjny