Przejdź do zawartości

Półpochodnia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Półpochodnia – kij lub szczapa drewniana z nawiniętymi na jednym końcu lnianymi lub bawełnianymi włóknami, skręconymi szmatami, suchym chrustem, rózgami, sitowiem nasączonymi smołą lub tłuszczem, a następnie pokryta pszczelim woskiem, używana jako przenośne lub stałe źródło światła.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Półpochodnia powstała z przekształcenia pochodni – pokrycia jej pszczelim woskiem, który chronił ją przed wyschnięciem, a ponadto ułatwiał szybki zapłon[1]. Z półpochodni najprawdopodobniej wywodzi się świeca[2][3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Joanna Szubierajska, Historia oświetlenia - krótka historia sztucznego światła - lampy naftowe, świeczki i żarówki [online], ekologia.pl, 7 października 2012 [dostęp 2020-04-14].
  2. Pochodnia - Wynalazki i odkrycia [online], wynalazki.andrej.edu.pl [dostęp 2020-04-14].
  3. Historia świecy [online], Polishnews.com, 22 lipca 2019 [dostęp 2020-04-14] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-24] (pol.).