Pętla fonologiczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pętla fonologiczna (ang. phonological loop) – jeden z trzech składników pamięci roboczej, wyróżniony w teorii Baddeley i Hitch (1994). Pętla fonologiczna przechowuje informacje słuchowe, takie jak słowa. Naukowcy wydzielili taką magazyn w pamięci roboczej dla podkreślenia niezależności magazynowania bodźców słuchowych od bodźców wzrokowych. Najprawdopodobniej istnieją także podobne magazyny specyficzne dla pozostałych zmysłów, jednak nie zostały one jak dotąd poddane szczegółowym badaniom[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kalat, James W. (2006) Wydawnictwo naukowe PWN, str. 394