Płachta biwakowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tarp

Płachta biwakowa, tarp – duży kwadratowy lub prostokątny arkusz wytrzymałego, elastycznego, wodoodpornego materiału, pełniący rolę schronienia. W nomenklaturze survivalowej i bushcraftowej używana jest nazwa „tarp”.

Budowa[edytuj | edytuj kod]

Typowy tarp to najczęściej kwadrat o wymiarach 3x3 m, 4x4 m lub prostokąt o wymiarach 3,5x2,4 m, 4,5x3 m wykonany z lekkiego impregnowanego, często ognioodpornego poliestru lub polietylenu, wyposażony w kilka do kilkunastu punktów montażowych w postaci oczek przelotowych bądź doszytych uszek. Waga typowego tarpa to kilkaset gramów. Tarpy wykonywane są z reguły w typowych dla bushcraftu barwach tj. oliwkowym, khaki, beżowym, bądź różnego typu maskowaniach wojskowych np. wz.93, woodland, multicam.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Główne zastosowanie tarpa to materiał do budowy schronienia, jednak liczba jego zastosowań ogranicza jedynie pomysłowość użytkownika. Z tarpa bowiem można wykonać wiele innych przedmiotów jak np. improwizowany: hamak, plecak czy pałatkę.

Jego budowa umożliwia przy wykorzystaniu linek oraz rurek i śledzi (w warunkach survivalowych zastępowanych gałęziami i kamieniami) stworzenie schronienia w wielu wariantach konstrukcyjnych tj. zadaszenie jedno bądź wielospadowe, tunel, tipi, namiot oraz wiele innych.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]