Paździorek ciemny

Paździorek ciemny
	; Dojrzałe zarodnie na pniu drzewa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	Protozoa
Typ	śluzowce
Klasa	Myxogastrea
Rząd	Stemonitida
Rodzina	Stemonitidaceae
Rodzaj	paździorek
Gatunek	paździorek ciemny
	Nazwa systematyczna
	Stemonitis fusca Roth.; Mag. Bot. 1(2): 26 (1787)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Paździorek ciemny (Stemonitis fusca Roth.) – gatunek śluzowców^[2].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Stemonitidaceae, Stemonitida, Incertae sedis, Myxogastrea, Mycetozoa, Amoebozoa, Protozoa^[2].

Nazwa polska na podstawie opracowania Świat śluzowców ...^[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Plazmodium białe lub żółte. Zarodnie początkowo też białe, szybko jednak stają się coraz ciemniejsze: różowe, czerwone, ciemnobrunatne, w końcu niemal czarne. Zazwyczaj występują ściśle obok siebie w dużych grupkach, tworząc zlepione klastry. Pojedyncza zarodnia ma kształt wydłużonego walca o zaokrąglonych końcach i wyrasta na długim trzonku. Wraz z nim ma wysokość do 2 cm, przy czym trzonek ma wysokość 1-1,4 cm. Wnika on do wnętrza zarodni i tworzy w niej kolumienkę dochodzącą niemal do szczytu zarodni. Od kolumienki tej odchodzą brunatne włókienka siatkowatej włośni^[3]^[4].

Zarodniki fioletowo-brązowe, o powierzchni delikatnie brodawkowanej lub siateczkowatej. Mają rozmiar 7,5-9 μm^[4].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Jest rozprzestrzeniony na całym świecie; poza Antarktydą występuje na wszystkich kontynentach i na wielu wyspach^[4].

W Polsce występuje w lasach liściastych i mieszanych przez cały sezon wegetacyjny, najczęściej latem. Rozwija się na martwym drewnie, zarówno drzew liściastych, jak i iglastych, na pniakach, pniach i gałęziach. Saprotrof^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ CABI databases. [dostęp 2014-09-25]. (ang.).
↑ ^a ^b Index Fungorum. [dostęp 2014-09-25]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Wierzcholska S., Halama M., Panek E., Plášek V., Krzysztofiak A., Romański M., Fałtynowicz W., Krzysztofiak L. 2010. Świat śluzowców, grzybów i mszaków Wigierskiego Parku Narodowego. – Przyroda Wigierskiego Parku Narodowego, seria popularnonaukowa, Suwałki, s. 1–208
↑ ^a ^b ^c Discover Life. Stemonitisfusca. [dostęp 2014-09-15].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Galeria zdjęć przedstawiająca rozwój Stemonitis fusca. myxomycetes.wolf-5.cyberdusk.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-14)].

[cabi-1] CABI databases. [dostęp 2014-09-25]. (ang.).

[if-2] Index Fungorum. [dostęp 2014-09-25]. (ang.).

[wpn-3] Wierzcholska S., Halama M., Panek E., Plášek V., Krzysztofiak A., Romański M., Fałtynowicz W., Krzysztofiak L. 2010. Świat śluzowców, grzybów i mszaków Wigierskiego Parku Narodowego. – Przyroda Wigierskiego Parku Narodowego, seria popularnonaukowa, Suwałki, s. 1–208

[discover-4] Discover Life. Stemonitisfusca. [dostęp 2014-09-15].

[1]

[2]

[3]

[4]