Przejdź do zawartości

Państwowe Gimnazjum im. Księcia Adama Czartoryskiego w Wilnie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Państwowe Gimnazjum im. Księcia Adama Czartoryskiego w Wilnie – polska żeńska szkoła średnia działająca w Wilnie od 1922 roku.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Gimnazjum zostało otwarte 13 września 1922 roku[1] jako popołudniowa filia Gimnazjum im. Elizy Orzeszkowej w Wilnie, a od do 1923 roku jako samodzielny zakład naukowy. Dekretem Ministra W. R. i O. P. z 10 sierpnia 1924 roku otrzymało nazwę " Żeńskie gimnazjum Państwowe im. ks. Adama Czartoryskiego"[1].

Początkowo działało w salach Gimnazjum im. Elizy Orzeszkowej w Wilnie, następnie w budynku Gimnazjum im. Króla Zygmunta Augusta w Wilnie przy Małej Pohulance 7 (od 1926 roku), a ostatecznie przy pl. Orzeszkowej 9[2].

Sztandar

[edytuj | edytuj kod]

W maju 1925 roku szkoła otrzymała sztandar, który poświęcił biskup Władysław Bandurski. Na jednej stronie umieszczono obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej i św. Krzysztofa, a na drugiej Orła Białego. Projekt sztandaru przygotowali: profesor Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie Benedykt Kubicki[3] i K. Kwiatkowski (nauczyciel rysunku)[1].

Dyrektorzy

[edytuj | edytuj kod]
  • Waleria Łazarówna (kier. od 1922[4], dyr. od 1924[5], zm. 27 I 1932)[6]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Uroczystość poświęcenia sztandaru szkolnego W: Księga Pamiątkowa Państwowego Gimnazjum Żeńskiego imienia Księcia Adama Czartoryskiego w Wilnie : 1922–1927 Wilno 1928 s. 23-25
  2. Waldemar Wołkanowski: Jak powstawały polskie gimnazja w Wilnie?. [w:] Wilnoteka [on-line]. Wilnoteka, 2015-11-12. [dostęp 2015-11-30]. (pol.).
  3. Anna Hendzel – Andreew, O współpracy Ruszczyca ze Sleńdzińskim w wileńskiej części "Dziennika" [online], naszczas2002.tripod.com [dostęp 2019-01-22].
  4. Jak powstawały polskie gimnazja w Wilnie? [online], Wilnoteka [dostęp 2019-01-22] (pol.).
  5. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 9, s. 148, 1 czerwca 1924. 
  6. Nieobecni.com.pl - polskie cmentarze i groby [online], nieobecni.com.pl [dostęp 2019-01-22].