Paratorchus grandis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paratorchus grandis
(McColl, 1984)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

kusakowate

Podrodzina

Osoriinae

Plemię

Osoriini

Rodzaj

Paratorchus

Gatunek

Paratorchus grandis

Synonimy
  • Paratrochus grandis McColl, 1984

Paratorchus grandisgatunek chrząszczy z rodziny kusakowatych i podrodziny Osoriinae.

Gatunek ten opisany został w 1984 roku przez H. Pauline McColl jako Paratrochus grandis[1]. Jeszcze w tym samym roku ta sama autorka zmieniła nazwę rodzaju na Paratorchus, w związku z wcześniejszym użyciem poprzedniej nazwy dla rodzaju mięczaków[2].

Chrząszcz o walcowatym ciele długości od 4 do 5,2 mm, barwy brązowawoczarnej z rudobrązowymi czułkami i odnóżami. Wierzch ciała jest grubo punktowany oraz rzadko i krótko owłosiony. Długość szczecinek okrywowych jest nie mniejsza niż odległości między nimi. Owalne oczy złożone buduje 7–9 omatidiów. Przedplecze ma od 0,78 do 0,86 mm długości i bardzo delikatną, siatkowatą mikrorzeźbę. Pokrywy charakteryzują prawie proste kąty ramieniowe oraz podobna jak na przedpleczu mikrorzeźba. Stopy mają spłaszczone, wstążkowate empodia i krótsze od nich pazurki. Odwłok ma silnie wydłużony ku tyłowi dziewiąty tergit, wyposażony w dwa spiczaste wyrostki tylno-boczne i mały, zaokrąglony wyrostek środkowy. U samca narząd kopulacyjny ma smukły, spiczasty i mniej więcej tak długi jak część rurkowata wyrostek boczny. Samicę cechuje wydłużona spermateka o wymiarach 0,16 × 0,06 mm i z przewodem ciasno, spiralnie skręconym na całej swojej długości[1].

Owad endemiczny dla Nowej Zelandii, znany ze środkowo-zachodniej części Wyspy Południowej. Spotykany jest w ściółce, silnie zbutwiałym drewnie i mchach[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]