Przejdź do zawartości

Paul Szczurek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paul Szczurek
Unterscharführer Unterscharführer
Data i miejsce urodzenia

26 czerwca 1908
Königshütte

Data i miejsce śmierci

24 stycznia 1948
Kraków

Przebieg służby
Lata służby

1939–1945

Formacja

Wojsko Polskie
SS Schutzstaffel

Stanowiska

członek załogi Auschwitz-Birkenau

Odznaczenia
Krzyż Zasługi Wojennej II klasy z mieczami (III Rzesza)[1]

Paul Szczurek, Paweł Szczurek[2] (ur. 26 czerwca 1908 w Königshütte[3], zm. 24 stycznia 1948 w Krakowie) – zbrodniarz hitlerowski, członek załogi obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau i SS-Unterscharführer.

Urodził się w Królewskiej Hucie (obecnie Chorzów) na Górnym Śląsku i był obywatelem polskim narodowości niemieckiej (niem. Volksdeutscher aus Polen[3]; zeznał: Polakiem czułem się do września 1939 roku[4]). Ukończył szkołę powszechną[3], z zawodu był hutnikiem[3]. Przed wstąpieniem do SS (nr 430062[3]) w styczniu 1940[3] służył w wojsku polskim jako podoficer. W październiku 1940 Szczurek został przydzielony do obozu Auschwitz, gdzie pełnił służbę do stycznia 1945, zarówno w obozie macierzystym, jak i w podobozach w Świętochłowicach[5], Monowicach i Hubertushütte[2]. Pełnił funkcję strażnika, Blockführera (blokowego), a także pracownika biura cenzury listów i paczek dla więźniów. 1 maja 1944 roku uzyskał stopień Unterscharführera (plutonowego)[3].

Brał udział w selekcjach Żydów; był znany z bestialstwa[5], brutalnie bił ofiary zarówno podczas wyładowywania transportów, jak i przy ich odprowadzaniu do komór gazowych. Dopuścił się także kilku indywidualnych morderstw, dokonując m.in. egzekucji pod „ścianą śmierci” bloku 11. Oprócz tego Szczurek okrutnie traktował więźniów bez względu na wiek i płeć, bijąc ich w brutalny sposób, szczując psem czy urządzając karne ćwiczenia[6].

W pierwszym procesie oświęcimskim przed Najwyższym Trybunałem Narodowym w Krakowie Paul Szczurek został za swoje zbrodnie skazany 22 grudnia 1947[7] na karę śmierci przez powieszenie. Wyrok wykonano w krakowskim więzieniu Montelupich[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ https://www.tracesofwar.com/persons/69571/Szczurek-Paul.htm
  2. ↑ a b Der Ort des Terrors: Ort des Terrors. Geschichte der nationalsozialistischen Konzentrationslager. Wolfgang Benz, Barbara Distel (Hrsgb), Angelika Königseder (Red.). T. 5: Hinzert, Auschwitz, Neuengamme. München: C. H. Beck, cop. 2007, s. 255. ISBN 978-3-406-52965-8.
  3. ↑ a b c d e f g SZCZUREK Paul - Załoga SS KL Auschwitz. [w:] Truth About Camps [on-line]. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2020-06-30].
  4. ↑ a b Nowa, szokująca publikacja o Auschwitz. Co mówili esesmani?. [w:] Fakt.pl [on-line]. Ringier Axel Springer Polska, 2017-01-27. [dostęp 2020-06-30].
  5. ↑ a b Grażyna Kuźnik: Jeszcze stu esesmanów z Auschwitz ściga prawo. [w:] Dziennik Zachodni [on-line]. Polska Press, 2015-02-01. [dostęp 2020-06-30].
  6. ↑ Wyrok w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej. Nr. akt N.T.N. 5/47. Najwyższy Trybunał Narodowy, 1947-12-22. [dostęp 2020-06-30].
  7. ↑ Polen - Philipps-Universität Marburg - ICWC. [dostęp 2011-06-25]. (niem.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tadeusz Cyprian, Jerzy Sawicki: Siedem wyroków Najwyższego Trybunału Narodowego. Poznań: Instytut Zachodni, 1962. OCLC 504395406.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Paul_Szczurek&oldid=73656999”