Pełnomocnik Rządu do Spraw Rodziny i Kobiet

Pełnomocnik Rządu do Spraw Rodziny i Kobiet – jednostka organizacyjna Rządu istniejąca w latach 1995–1997, powołana z zadaniem inicjowania i koordynowania działań na rzecz kształtowania i realizacji polityki państwa wobec rodziny i dzieci oraz równouprawnienia kobiet we wszystkich dziedzinach życia.

Powołanie Pełnomocnika

Na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z 1995 r. w sprawie ustanowienia Pełnomocnika Rządu do Spraw Rodziny i Kobiet ustanowiono Pełnomocnika. Powołanie pełnomocnika pozostawało w związku z ustawą z 1985 r. o zmianach w organizacji oraz w zakresie działania niektórych naczelnych i centralnych organów administracji państwowej.

Pełnomocnikiem Rządu był Podsekretarz Stanu w Urzędzie Rady Ministrów.

Zadania Pełnomocnika

Do zadań Pełnomocnika należało inicjowanie i koordynowanie działań na rzecz rodziny i kobiet, w tym:

• dokonywanie analiz i ocen sytuacji społecznej i bytowej rodzin, kobiet i dzieci, w tym rodzin niepełnych, wielodzietnych lub zagrożonych patologią społeczną bądź w inny sposób upośledzonych,
• inicjowanie i koordynowanie działań w zakresie kształtowania właściwych warunków życia rodzin, kobiet i dzieci oraz na rzecz ochrony ich praw i interesów,
• opiniowanie, udział w opracowywaniu, a w miarę potrzeby przygotowywanie projektów programów działań służących poprawie materialnych, społecznych i kulturowych warunków życia rodzin, kobiet i dzieci, a także współpraca w opracowywaniu lub opracowywanie projektów regulacji prawnych w tym zakresie,
• propagowanie humanistycznych wartości dotyczących rodziny, wychowania młodego pokolenia oraz stosunku do osób starszych i niepełnosprawnych,
• inspirowanie i wspieranie działalności samopomocowej grup, organizacji i środowisk, działających na rzecz rodzin, kobiet i dzieci.

Szczególne działania Pełnomocnika

• współpraca z międzynarodowym i organizacjami oraz instytucjami, a także międzyrządowa współpraca dwustronna w sprawach rodziny, kobiet i dzieci,
• czuwanie nad stosowaniem obowiązujących Polskę konwencji i umów międzynarodowych, przygotowywanie sprawozdań i raportów z ich realizacji, a także badanie możliwości oraz przedstawianie wniosków w sprawie przystępowania do kolejnych umów i konwencji,
• koordynowanie działań w zakresie realizacji zasad zawartych w przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych Konwencji o prawach dziecka z 1989 r. przy zachowaniu kompetencji Ministra Spraw Zagranicznych.

Współdziałanie Pełnomocnika

Pełnomocnik wykonywał swoje zadania we współdziałaniu z właściwymi organami, stowarzyszeniami oraz instytucjami, do których mógł zwracać się o udzielanie pomocy, a także podejmować współpracę z organami samorządu terytorialnego.

Pełnomocnik mógł występować do właściwych organów, stowarzyszeń albo instytucji z wnioskami lub sygnalizować dostrzeżone w ich działalności problemy dotyczące spraw należących do zakresu jego działania oraz żądać zajęcia stanowiska.

Pełnomocnik wykonywał swoje zadania przy pomocy Biura Pełnomocnika, stanowiącego komórkę organizacyjną Urzędu Rady Ministrów.

Zniesienie urzędu Pełnomocnika

Na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z 1997 r. w sprawie zniesienia urzędu Pełnomocnika Rządu do Spraw Rodziny i Kobiet zlikwidowano urząd Pełnomocnika.