Perłopiórek rdzawouchy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Perłopiórek rdzawouchy
Robsonius rabori
(Rand, 1960)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

świerszczaki

Rodzaj

Robsonius

Gatunek

perłopiórek rdzawouchy

Synonimy
  • Napothera rabori Rand, 1960[1]
  • Napothera rabori rabori Rand, 1960[2]
  • Robsonius rabori rabori (Rand, 1960)[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Perłopiórek rdzawouchy[4], tymalek luzoński[5] (Robsonius rabori) – gatunek ptaka z rodziny świerszczaków (Locustellidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Perłopiórek rdzawouchy występuje na Filipinach, zamieszkując północno-środkowy Luzon (Cordillera Central)[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 20–22 cm, masa ciała 48–65 g[7]. Obie płcie są do siebie podobne[7].

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Jest to gatunek monotypowy. Taksony Robsonius thompsoni (perłopiórek bursztynowy) i R. sorsogonensis (perłopiórek szarouchy) są czasami traktowane jako podgatunki R. rabori, lecz obecnie przez większość ujęć systematycznych są podnoszone do rangi odrębnych gatunków[4][6][7][8][9].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Status[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje perłopiórka rdzawouchego za gatunek narażony na wyginięcie (VU, Vulnerable)[3]. Liczebność populacji jest szacowana na 2500–9999 dorosłych osobników; trend liczebności populacji ocenia się jako spadkowy ze względu na niszczenie siedlisk[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Austin L. Rand. A new species of babbling thrush from the Philippines. „Fieldiana Zoology”. 39 (33), s. 377–378, 1960. (ang.). 
  2. a b D. Lepage, Rusty-faced Babbler Robsonius rabori, [w:] Avibase [online] [dostęp 2024-02-24] (ang.).
  3. a b c BirdLife International, Robsonius rabori, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2020-3 [dostęp 2021-02-24] (ang.).
  4. a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Locustellidae Bonaparte, 1854 - świerszczaki - Bush warblers (wersja: 2020-01-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-24].
  5. P. Mielczarek & W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, s. 292, 1999. 
  6. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v13.2). [dostęp 2024-02-24]. (ang.).
  7. a b c N.J. Collar & C. Robson: Family Timaliidae (Babblers). W: J. del Hoyo, A. Elliott & D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 12: Picathartes to Tits and Chickadees. Barcelona: Lynx Edicions, 2007, s. 204. ISBN 84-96553-42-6. (ang.).
  8. P.A. Hosner, N.C. Boggess, P. Alviola, L.A. Sánchez-gonzález, C.H. Oliveros, R. Urriza & R.G. Moyle. Phylogeography of the Robsonius Ground-Warblers (Passeriformes: Locustellidae) Reveals an Undescribed Species from Northeastern Luzon, Philippines. „The Condor”. 115 (3), s. 630–639, 2013. DOI: 10.1525/cond.2013.120124. (ang.). 
  9. Nigel J. Collar. A partial revision of the Asian babblers (Timaliidae). „Forktail”. 22, s. 108, 2006. (ang.). 
  10. The Key to Scientific Names, Robsonius [dostęp 2018-05-14].
  11. The Key to Scientific Names, Rabori [dostęp 2018-05-14].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]