Piesarthrius
| Piesarthrius | |||
| Hope, 1834 | |||
 Samiec Piesarthrius marginellus | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
Piesarthrius | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Piesarthrius marginellus Hope, 1834 | |||
| Synonimy | |||
| |||
Piesarthrius – rodzaj chrząszczy z rodziny kózkowatych i podrodziny kózkowych (Cerambycinae).
Takson ten został opisany w 1834 roku przez Fredericka Williama Hope'a. Gatunkiem typowym wyznaczył on Piesarthrius marginellus[1][2].
Chrząszcze te mają podłużno-owalne ciało, 3,1 do 4,2 raza dłuższe niż szerokie, o długości od 13 do 36 mm. Wierzch ciała głównie brązowy, pokryty dwoma rodzajami szczecinek: krótkimi, położonymi i długimi, sterczącymi. Głowa ma frontoclypeus poprzeczny, oczy duże, grubo fasetkowane i głęboko wykrojone, a guzki czułkowe odsunięte od nasad żuwaczek. Samiec ma czułki blaszkowate, dwublaszkowate lub blaszkowato-pierzaste, co jest cechą unikalną wśród australijskich kózkowatych. U samicy czułki są piłkowane i sięgają połowy długości pokryw, zaś u samca często wystają poza ich wierzchołek. Czułki u obu płci są 11-członowe, ich rozszerzający się ku szczytowi trzonek jest krótszy od przedplecza, drugi człon jest poprzeczny, a trzeci niedłuższy od trzonka. Przedpiersie ma wąski, ku szczytowi rozszerzony wyrostek i pozbawione jest bocznych rozszerzeń panewek przednich bioder. Śródpiersie ma wyrostek zaokrąglony na wierzchołku, umiarkowanie rozdzielający środkowe biodra. Wyrostek zapiersia jest na szczycie wcięty. Boczne części śródtułowia, zatułowia i często także odwłoka pokrywają przylegające, białe szczecinki. Punktowanie pokryw duże u nasady i wyraźnie drobniejsze pośrodku. Narząd kopulacyjny samca o wewnętrznym woreczku wyposażonym w dwa skleryty u nasady oraz rozległe pólka mikrospikul w części środkowej i wierzchołkowej[1].
Kózki te zasiedlają krainę australijską, przy czym tylko jeden gatunek sięga południa Nowej Gwinei, a pozostałe są endemitami Australii. Bionomię poznano tylko u pospolitego P. marginellus – jego larwy rozwijają się w drewnie różnych gatunków akacji[1].
Należy tu 9 opisanych gatunków[1]:
- Piesarthrius bleeserae McKeown, 1942
- Piesarthrius brevicornis Aurivillius, 1917
- Piesarthrius frenchi (Blackburn, 1891)
- Piesarthrius intricatus (Blackburn, 1889)
- Piesarthrius laminosus (Newman, 1840)
- Piesarthrius marginellus Hope, 1834
- Piesarthrius muelleri (Blackburn, 1896)
- Piesarthrius reticulaticollis McKeown, 1940
- Piesarthrius rufoflavus McKeown, 1940
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Adam Slipinski, Hermes Escalona: Australian Longhorn Beetles (Coleoptera: Cerambycidae) Volume 2: Subfamily. CSIRO Publishing, 2016, s. 243-245.
- ↑ A. Barsevskis i inni: Piesarthrius. [w:] Cerambycidae of the World [on-line]. 2015. [dostęp 2016-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-16)].