Pietropawłowsk (1894)
Historia | |
Położenie stępki |
styczeń 1893 |
---|---|
Wodowanie |
1 listopada 1894 |
Rosyjska Carska MW | |
Wejście do służby |
1899 |
Los okrętu |
zatopiony przez minę w pobliżu Port Arthur 13 kwietnia 1904 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
11354 ton |
Długość |
112,5 m |
Szerokość |
21,3 m |
Zanurzenie |
8,6 m |
Napęd | |
2 śruby maszyny parowe potrójnego rozprężania 14 kotłów cylindrycznych opalanych węglem 10600 KM (7900 kW) | |
Prędkość |
16,8 węzłów |
Zasięg |
3,790 Mm, 1,310 ton węgla |
Uzbrojenie | |
4 × 305 mm (2 × 2) 12 × 152 mm (4 × 2, 4 × 1) 10 × 47 mm 28 × 37 mm 6 wyrzutni torpedowych | |
Opancerzenie | |
pancerz Harveya burtowy: 203-305 mm wieże artylerii gł.: 250 mm wieże art. śr.: 120 mm wieża dowodzenia : 230 mm pokład: 76 mm | |
Załoga |
662 |
Pietropawłowsk (ros. Петропавловск) – rosyjski pancernik generacji przeddrednotów, typu Połtawa (określanego też niekiedy typem Pietropawłowsk). Służył w Imperialnej Marynarce Wojennej Rosji.
W 1901, gdy tarcia pomiędzy Rosją i Japonią wzrosły, pancernik został przydzielony do Eskadry Wschodniej Azji (która później stała się Pierwszą Eskadrą Pacyfiku), bazującej w Port Artur, której został okrętem flagowym.
Na początku wojny rosyjsko japońskiej, w marcu i na początku kwietnia 1904, okręt był zaangażowany w akcje przeciw okrętom japońskim wokół Port Artur. Pływał wtedy pod dowództwem nowo przybyłego admirała Stiepana Makarowa. 13 kwietnia 1904 „Pietropawłowsk” wszedł na japońską minę w pobliżu Port Artur i poszedł na dno wraz z dużą częścią załogi (w tym admirał Makarow i znany rosyjski malarz batalistyczny Wasilij Wierieszczagin). Wśród uratowanych członków załogi był wielki książę Cyryl Władimirowicz Romanow, kuzyn cara Mikołaja II.