Przejdź do zawartości

Pinkerton (album)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pinkerton
Wykonawca albumu studyjnego
Weezer
Wydany

24 sierpnia, 1996

Nagrywany

Sierpień 1995, Styczeń–czerwiec 1996 w Sound City, Los Angeles; Fort Apache Studios, Boston; Hollywood Sound Recorders, Los Angeles; Rumbo Recorders, Canoga Park; Electric Lady Studios, Nowy Jork; Zmiksowano w Ocean Way Recording, Hollywood

Gatunek

Rock alternatywny

Długość

34:36

Wydawnictwo

DGC (USA), Geffen (Europa)[1]

Producent

Weezer[1]

Oceny
Album po albumie
Weezer
(1994)
Pinkerton
(1996)
Weezer
(2001)

Pinkerton – drugi studyjny album zespołu Weezer. Wydany został w 1996 roku. Album charakteryzuje zmiana brzmienia z wygładzonego na bardziej agresywne i brudne, współgrające z bardziej osobistymi niż na debiucie piosenkami autorstwa Riversa Cuomo. Pojawiają się też motywy zaczerpnięte z kultury japońskiej oraz odniesienia do Madama Butterfly, opery Giacomo Pucciniego (z której zaczerpnięto też tytuł). Złe recenzje, kiepska sprzedaż i śmierć Mykel i Karli Allen, prowadzących fanklub zespołu, doprowadziły do rozłamu, w wyniku którego nastąpiła przerwa w działalności zespołu w latach 1997-2000. Z czasem opinie na temat Pinkerton znacznie się polepszyły, jego popularność wzrosła i jest on dzisiaj uważany przez fanów i krytyków muzycznych za artystyczny sukces zespołu, a nawet jedną z najlepszych płyt lat 90.

Songs From The Black Hole

[edytuj | edytuj kod]

Oryginalna wersja albumu miała formę musicalu, który opowiadał o wyprawie w kosmos i był metaforą sukcesu zespołu oraz wiążących się z nim wątpliwości. Po napisaniu 2/3 ilości niezbędnych piosenek do opowiedzenia całej historii, Rivers postanowił porzucić ten pomysł i nagrać normalną kolekcję niepowiązanych żadną oczywistą narracją piosenek. Większość utworów z porzuconego projektu ukazała się w tych czy innych formach na płytach Weezera i projektach z nimi związanych. W wykonaniu zespołu, utwory "Tired of Sex", "Getchoo" i "No Other One" trafiły na Pinkerton, "I Just Threw Out the Love of My Dreams", "Waiting On You" i "Devotion" na drugie strony singli promujące album. Solowe dema Riversa utworów "Who You Callin' Bitch?", "Oh Jonas", "Please Remember", "Blast Off!", "Come to My Pod", "Superfriend", "Good News!" i "Longtime Sunshine" trafiły na składanki z demówkami Riversa wydawanymi w serii Alone (2007-2008), "You Won't Get With me Tonight" trafiło na składankę amerykańskiego internetowego magazynu muzycznego Buddyhead (2002), a "Oh No This Is Not For Me" i wczesna wersja 'Tired of Sex" zostały wrzucone do internetu jako darmowe pliki w roku 2002. Musical obrósł legendą wśród fanów zespołu i nalegali oni na jego wydanie, mimo że nigdy nie został dokończony. Doprowadziło to do tego, że brakujące utwory zostały udostępnione w formie zapisu nutowego do swobodnej interpretacji przez fanów.

Pinkerton

[edytuj | edytuj kod]

Informacje o utworach

[edytuj | edytuj kod]

Utwory umieszczone na albumie zostały napisane w większości podczas pobytu Riversa Cuomo na Harvardzie w roku 1996 i umieszczone zostały w takiej kolejności w jakiej zostały napisane. "Across The Sea" został zainspirowany przez list od nastoletniej fanki z Japonii jaki Rivers dostał podczas trasy promującej album Weezer, "The Good Life" okres w życiu Riversa kiedy leżał w szpitalu po korekcji długości lewej nogi, "El Scorcho" zawiera cytaty z eseju napisanego przez jednego ze współstudentów Riversa na Harvardzie, a "Butterfly" odnosi się bezpośrednio do wydarzeń i postaci z opery Madama Butterfly. Większość inspiracji muzycznych z okresu pisania albumu pojawia się we wkładce do albumu w postaci mapy, gdzie poszczególne miejsca nazwane są od nazw zespołów. Nieintencjonalnie, tematyka utworów i ich kolejność ustawiają się w luźno powiązaną serię historii pokazujące różne etapy fascynacji kobietami, od typowo fizycznego ("Tired of Sex"), poprzez różne stadia fascynacji emocjonalnej, aż do znalezienia idealnej partnerki ("Falling For You") i zniszczenia udanego związku ("Butterfly").

Lista utworów

[edytuj | edytuj kod]

Wszystkie utwory napisane przez Riversa Cuomo

  1. "Tired of Sex"
  2. "Getchoo"
  3. "No Other One"
  4. "Why Bother?"
  5. "Across The Sea"
  6. "The Good Life"
  7. "El Scorcho"
  8. "Pink Triangle"
  9. "Falling For You"
  10. "Butterfly"

Personel

[edytuj | edytuj kod]
  • Rivers Cuomo: Wokal, gitary, klawisze
  • Matt Sharp: Bass, chórki
  • Patrick Wilson: Perkusja, chórki
  • Brian Bell: Gitary, chórki
  • Karl Koch: Bęben w "Butterfly"

Single

[edytuj | edytuj kod]
  • "El Scorcho"(1996)
  • "The Good Life"(1997)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Weezer – Pinkerton. Discogs. [dostęp 2023-09-23]. (ang.).
  2. Album of the Year: Weezer – Pinkerton. Album of the Year. [dostęp 2023-09-23]. (ang.).
  3. Stephen Thomas Erlewine: Pinkerton – Weezer. AllMusic. [dostęp 2023-09-23]. (ang.).
  4. Jeff Gordinier: Pinkerton. Entertainment Weekly. [dostęp 2023-09-23]. (ang.).
  5. Magnus Hesse: Weezer – Pinkerton. laut.de. [dostęp 2023-09-23]. (niem.).
  6. Steve Appleford: Weezer, “Pinkerton,” DGC. (***). Los Angeles Times. [dostęp 2023-09-23]. (ang.).
  7. Mark Beaumont: WEEZER – Pinkerton. NME. [dostęp 2023-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2000-08-17)]. (ang.).
  8. Ryan Schreiber: Weezer: Pinkerton. Pitchfork. [dostęp 2023-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-05-08)]. (ang.).
  9. (red.) Nathan Brackett, (red.) Christian Hoard: The New Rolling Stone Album Guide. Wyd. 4. New York: Simon & Schuster, 2004, s. 865–866. ISBN 0-7432-0169-8. LCCN 2004058905. (ang.).
  10. Rob O'Connor: Pinkerton. Rolling Stone. [dostęp 2023-09-23]. (ang.).
  11. Jesse Berrett. Rhapsody in Blue. „Spin”. Nr 8. 12, s. 120–121, listopad 1996. New York: SPIN Media LLC. ISSN 0886-3032. [dostęp 2023-09-23]. (ang.). 
  12. Guest Writer: Weezer – Pinkerton. Tiny Mix Tapes. [dostęp 2023-09-23]. (ang.).