Piotr Myszczyc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Piotr Myszczyc (ur. w Stratyniu ok. 1400, zm. ok. 1460) kuchmistrz wielki litewski, stronnik Świdrygiełły, protoplasta wołyńskiego rodu Myszków. Urodził się w Stratyniu na Rusi Czerwonej jako syn ubogiego szlachcica zwanego Myszką. W latach trzydziestych przybył wraz z liczną szlachtą ruską na Wołyń sprowadzony przez Świdrygiełłę. Prawdopodobnie w 1438 otrzymał tytuł kuchmistrza litewskiego a wraz z nim wsi wołyńskie, m.in. Borszczówkę. W 1452 nadania potwierdził król Kazimierz IV Jagiellończyk, i w tym samym roku nadał Myszczycowi kolejne wsi, wśród nich Chołóniew późniejsza siedzibę rodu Myszków-Chołoniewskiech.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dzieje rezydencji. Roman Aftanazy. Kraków. Ossolineum. 1994
  • Ostatnie lata Świdrygiełły i sprawa wołyńska za Kazimierza Jagiellończyka. Oskar Halecki. PAU. 1915