Platypnoe
(Przekierowano z Platypnoë)
Platypnoe, platypnoë[1] – objaw chorobowy polegający na nasilaniu się duszności w pozycji stojącej i siedzącej, a zmniejszaniu się jej przy przyjęciu pozycji leżącej[2][3]. Często towarzyszy mu ortodeoksja, czyli spadek utlenowania krwi w pozycji stojącej lub siedzącej[3]. Platypnoe może występować przy przecieku prawo-lewym przez niezamknięty otwór owalny, malformacjach tętniczo-żylnych w płucach, zespole wątrobowo-płucnym, zatorowości płucnej, poszerzeniu aorty, zaciskającym zapaleniu osierdzia, obecności płynu w osierdziu, zaburzeniach autonomicznego układu nerwowego czy kifoskoliozie[2][3][1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Marta Wawrzynowicz-Syczewska: Marskość wątroby. W: Interna Szczeklika 2017. Piotr Gajewski (red). Kraków: Medycyna Praktyczna, 2017, s. 1192. ISBN 978-83-7430-517-4.
- ↑ a b Dariusz Ziora, Badanie podmiotowe i przedmiotowe, [w:] Pulmonologia. Cz. 1, Adam Antczak (red.), Warszawa: Medical Tribune Polska, 2010, s. 3, ISBN 978-83-60135-76-1.
- ↑ a b c Alex H. Gifford, Donald A. Mahler: Duszność przewlekła. W: Duszność. Mechanizmy powstawania, diagnostyka i leczenie. Donald A. Mahler, Denis E. O’Donell (red.). Gdańsk: Via Medica, 2015, s. 200–201. ISBN 978-83-7599-840-5.
