Podstawowa częstość uderzeń serca płodu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Podstawowa częstość uderzeń serca płodu – częstość bicia serca rejestrowana w czasie ciąży oraz w przerwach między skurczami macicy w czasie porodu. Wzrost podstawowej czynności nazywa się tachykardią (przyśpieszenie), a jej spadek bradykardią (zwolnienie), jeśli trwa on co najmniej dziesięć minut[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michał Troszyński. Położnictwo. Ćwiczenia. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2003, 2009.