Pogonornis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pogonornis
Billberg, 1828[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – wąsal żółtooki (P. dubius)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

dzięciołowe

Podrząd

dzięciołowce

Nadrodzina

Ramphastoidea

Rodzina

tukanowate

Podrodzina

wąsale

Plemię

Lybiini

Rodzaj

Pogonornis

Typ nomenklatoryczny

Bucco dubius J.F. Gmelin, 1788

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Pogonornisrodzaj ptaków z podrodziny wąsali (Lybiinae) w rodzinie tukanowatych (Ramphastidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce[11].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 19–27 cm; masa ciała 40–108 g[11].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Pogonornis: gr. πωγων pōgōn, πωγωνος pōgōnos „broda”; ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”[12].
  • Pogonias: gr. πωγωνιας pōgōnias „brodaty”, od πωγων pōgōn, πωγωνος pōgōnos „broda”[12]. Gatunek typowy: Bucco dubius J.F. Gmelin, 1788; młodszy homonim Pogonias Lacépède, 1802 (Actinopterygii).
  • Pogonorhynchus: gr. πωγων pōgōn, πωγωνος pōgōnos „broda”; ῥυγχος rhunkhos „dziób”[12]. Gatunek typowy: Bucco dubius J.F. Gmelin, 1788.
  • Laimodon: gr. intensywny przedrostek λαι- lai- (por. λαιμος laimos „gardło”); οδων odōn, οδοντος odontos „ząb”[12]. Nowa nazwa dla Pogonias Illiger, 1811.
  • Aleator: łac. aleator, aleatoris „gracz w kości” (tj. cętkowany, naznaczony kostką), od alea „gra w kości”[12]. Nowa nazwa dla Pogonias Illiger, 1811.
  • Pogonoramphus: gr. πωγων pōgōn, πωγωνος pōgōnos „broda”; ῥαμφος rhamphos „dziób”[12]. Gatunek typowy: Bucco dubius J.F. Gmelin, 1788.
  • Erythrobucco: gr. ερυθρος eruthros „czerwony”; nowołac. bucco „wąsal, brodacz, drzym”, od łac. bucca „wydęty policzek”[12]. Gatunek typowy: Pogonias rolleti Defilippi, 1853.
  • Melanobucco: łac. melas, melanos „czarny”, od gr. μελας melas, μελανος melanos „czarny”; rodzaj Bucco Temminck, 1820[a] (pstrogłów)[12]. Gatunek typowy: Bucco bidentatus Shaw, 1799.
  • Apatelornis: gr. απατηλος apatēlos „przebiegły, podstępny”, od απαταω apataō „oszukać”, od απατη apatē „podstęp”; ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”[12]. Gatunek typowy: Apatelornis wachei Reichenow, 1926 (= Bucco dubius J.F. Gmelin, 1788).
  • Eolybius: gr. εως eōs lub ηως ēōs „świt” (w aluzji do czerwonej głowy); rodzaj Lybius Hermann, 1783. Gatunek typowy: Pogonias (Laimodon) melanopterus Peters, 1854.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Takson wyodrębniony z Lybius[13]. Do rodzaju należą następujące gatunki[14]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Nie Bucco Brisson, 1760 (drzym).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. G.J. Billberg: Synopsis Faunae Scandinaviae. T. 1. Cz. 2: Aves. Holmiae: Ex officina typogr. Caroli Deleen, 1828, s. tab. A. (łac.).
  2. J.K.W. Illiger: Prodromus systematis mammalium et avium: additis terminis zoographicis utriusque classis, eorumque versione germanica. Berolini: Sumptibus C. Salfeld, 1811, s. 202. (łac.).
  3. J. van der Hoeven: Handboek der dierkunde, of Grondbeginsels der natuurlijke geschiedenis van het dierenrijk. T. 2. Amsterdam: C. G. Sulpke, 1833, s. 446. (niderl.).
  4. G.R. Gray: A list of the genera of birds: with their synonyma an indication of the typical species of each genus. Wyd. 2. London: R. and J.E. Taylor, 1841, s. 69. (ang.).
  5. J.v.F.N.X. Gistel: Naturgeschichte des Thierreichs: für höhere Schulen. Stuttgart: Hoffman’sche Verlags-Buchhandlung, 1848, s. x. (niem.).
  6. M.A.P.O. Des Murs: Oiseaux. W: J.Ch. Chenu: Encyclopédie d’histoire naturelle; ou, traité complet de cette science d’après les travaux des naturalistes les plus éminents de tous les pays et de toutes les époques: Buffon, Daubenton, Lacépède, G. Cuvier, F. Cuvier, Geoffroy Saint-Hilaire, Latreille, De Jussieu, Brongniart, etc.. Cz. 2. Paris: Maresq, 1853, s. 13, 14. (fr.).
  7. Shelley 1889 ↓, s. 475.
  8. Shelley 1889 ↓, s. 476.
  9. A. Reichenow. Apatelornis wachei Rchw. n.g. et sp. „Ornithologische Monatsberichte”. 34, s. 146, 1926. (niem.). 
  10. H. von Boetticher. „Zoologischer Anzeiger”. 146, s. 344, 1951. (niem.). 
  11. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: African Barbets (Lybiidae), version 1.0.. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.lybiid1.01. [dostęp 2020-10-11]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  12. a b c d e f g h i Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  13. E.C. Dickinson (red.), J.V. Remsen Jr.: The Howard and Moore Complete Checklist of the Birds of the World. Cz. 1: Non-passerines. Eastbourne: Aves Press, 2013. ISBN 978-0-9568611-0-8. (ang.).
  14. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Lybiini Sibley & Ahlquist, 1985 (wersja: 2020-05-18). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-11].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]