Pokłon pasterzy (obraz Petera Paula Rubensa)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pokłon pasterzy
De aanbidding der herders
Ilustracja
Autor

Peter Paul Rubens

Data powstania

ok. 1608

Medium

olej na płótnie

Wymiary

63,5 × 47 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Petersburg

Lokalizacja

Ermitaż

Pokłon pasterzy (niderl. De aanbidding der herders) – obraz flamandzkiego malarza Petera Paula Rubensa, namalowany ok. 1608 roku w tzw. okresie włoskim mistrza.

Historia obrazu[edytuj | edytuj kod]

Obraz został zakupiony do zbiorów Ermitażu w 1769 roku z drezdeńskiej kolekcji Brühla jako dzieło Cornelisa Schuta. W latach 1911–1916 obraz przypisywano innemu malarzowi Jacobowi Jordensowi. Prawdziwe autorstwo zostało ustalone w 1927 roku przez L. Bucharda, po ujawnieniu innego obrazu Rubensa z kościoła San Spiryto w Fermo, o tym samym tytule[1]. Zanim obraz otrzymał swoją wersje Rubens namalował szkic Dwóch pasterzy i mężczyzna w turbanie wykonany piórem (139x150 mm) znajdujący się obecnie w Muzeum Fodor w Amsterdamie. Innym wariantem obrazu jest płótno znajdujące się w kościele Pawła w Antwerpii. Obraz z Ermitażu uznaje się za pierwowzór dla ołtarza w Fermo.

Tematyka obrazu[edytuj | edytuj kod]

Święta Noc Correggia

Tematem obrazu jest motyw zaczerpnięty z Ewangelii św. Łukasza (2: 15-21) i dotyczy narodzenia Chrystusa[2]. Dzieło powstało podczas pobytu Rubensa we Włoszech, co może tłumaczyć duże podobieństwo do stylu Correggia i jego obrazu Święta Noc. Podobnymi elementami są anioł w górnej części obrazu, Madonna pochylona nad żłobkiem z którego bije światło oraz stojący pasterz i jego towarzysz zwrócony ku niemu, jak i pasterka ze wzniesioną dłonią. Odmiennymi elementami, jakie zastosował Rubens, jest trójkątna kompozycja obrazu, większe zgrupowanie postaci i przede wszystkim zmiana kierunku światła. W Świętej Nocy światło wydobywa z ciemności każdą postać, a w Pokłonie światło emanuje z kołyski oświetlając każda postać od frontu.

Jedna z wersji Pokłonu pasterzy z Antwerpii autorstwa Rubensa (401 × 294,5 cm)

Wpływ malarstwa weneckiego widoczny jest w technice malarskiej, w swobodnym nakładaniu impastów i w tonacji głębokiej czerwieni.
Postacie pasterzy były wzorowane na innych obrazach Rubensa z tego okresu: młody pasterz to podobna wersja postaci św. Maurusa z ołtarza z kościoła S. Maria in Vallicella, postać Józefa to ta sama postać co Józef z Arymatei z Piety i starzec z obrazu Zuzanna i starcy z Galerii Borghese z Rzymu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. R Lonbhi, La Notte di Rubens a fermo 1927 s. 191–197.
  2. Hold pasterzy jest również opisany w Protoewangelii Jakuba i Pseudoewangelii Mateusza.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • M. Warszawska: Peter Paul Rubens. Warszawa: Firma Księgarska Jacek i Krzysztof Olesiuk, 2006. ISBN 83-7423-385-0.