Pokos grzebieniowaty
| Pristaulacus chlapowskii | |
| Kieffer, 1900 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
pokos grzebieniowaty |
Pokos grzebieniowaty[1] (Pristaulacus chlapowskii) – gatunek błonkówki z rodziny pokosowatych.
Samce osiągają od 12,5 do 13,5 mm długości ciała i od 8,6 do 9 mm długości przedniego skrzydła. U samic długość ciała bez pokładełka wynosi od 10,6 do 15,8 mm, a długość przedniego skrzydła od 7,6 do 11 mm. Podstawowa barwa ciała jest czarna. Metasoma ma kolor jasnoczerwonopomarańczowy do ciemnoczerwonego. Żuwaczki są ciemnoczerowne do czarniawych. Odnóża są głównie czarniawobrązowe z pomarańczowobrązowymi dystalnymi częściami ud i goleniami dwóch par początkowych oraz stopami wszystkich par. Głowa jest błyszcząca, z prostą krawędzią potyliczną, na nadustku, skroniach i bokach czoła porośnięta szczecinkami barwy od białawej do ciemnobrązowej[2]. Kołnierz potyliczny jest wyraźny i szeroki[3]. Mezosoma jest grubo rzeźbiona i białawo oszczeciniona[2]. Na przedniej krawędzi przedplecza występuje jeden, wyraźny ząb[3]. Skrzydła są przezroczyste z brązowymi lub ciemnobrązowymi żyłkami oraz brązową pterostigmą i takąż plamką za nią. Metasoma ma długi stylik i gruszkowaty w widoku bocznym kształt. Pokładełko samicy jest od 1,5 do 1,8 raza dłuższe niż jej przednie skrzydło[2].
Pokos grzebieniowaty jest parazytoidem ksylofagicznych larw chrząszczy z rodziny kózkowatych. Poraża larwy rogatka pstrego, płotnika okazałego, Isotomus barbarae i Chlorophorus pilosus[2].
Gatunek palearktyczny, znany z Bułgarii, Czech, Francji, Rosji, Węgier i Włoch[2]. Możliwy do odnalezienia również w Polsce[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Tomasz Huflejt, Bogdan Wiśniowski. Materiały do znajomości krajowej fauny błonkówek z rodziny pokosowatych (Hymenoptera, Aulacidae). „Nowy Pam. Fizjogr.”. 7 (1-2), s. 25-34, 2012.
- ↑ a b c d e Giuseppe Fabrizio Turrisi. Revision of the Palaearctic species of Pristaulacus Kieffer, 1900 (Hymenoptera: Aulacidae). „Zootaxa”. 1433, s. 1-76, 2007. Magnolia Press.
- ↑ a b Jacek Hilszczański. Przegląd polskich Aulacidae (Hymenoptera: Evanioidea) z kluczem do oznaczania gatunków. „Wiadomości Entomologiczne”. 21 (3), s. 155-161, 2002.