Przejdź do zawartości

Pokoślin baldaszkowaty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pokoślin baldaszkowaty
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

goździkopodobne

Rząd

rdestowce

Rodzina

rdestowate

Rodzaj

pokoślin

Gatunek

pokoślin baldaszkowaty

Nazwa systematyczna
Eriogonum umbellatum Torr.
Ann. Lyceum Nat. Hist. New York 2:241. 1828

Pokoślin baldaszkowaty (Eriogonum umbellatum Michx.) – gatunek rośliny należący do rodziny rdestowatych. Pochodzi z Ameryki Północnej i nie występuje naturalnie w Polsce, jest natomiast czasami uprawiany jako roślina ozdobna.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Roślina darniowa tworząca gęste kobierce o wysokości ok. 10 cm.
Łodyga
Pędy płonne są rozgałęzione, pokładające się i mają zdolność ukorzeniania się. Głąbiki kwiatowe są wzniesione, sztywne i osiągają wysokość do 30 cm.
Liście
Pojedyncze, eliptyczne, tworzą różyczki liściowe. Blaszka na górnej stronie jest ciemnozielona, na spodniej, popielata i kutnerowata.
Kwiaty
Zebrane w duże baldachy złożone na szczycie głąbików. U odmiany typowej pąki są różowawe, kwiaty białe, o 6 szeroko rozwartych płatkach. Istnieją kultywary o żółtych kwiatach.

Zastosowanie i uprawa

[edytuj | edytuj kod]

Może być uprawiany jako roślina zadarniająca, na skarpach, a także na rabatach kwiatowych i w ogrodach skalnych. Jest mrozoodporny. Podczas bezśnieżnych zim przemarza górna warstwa pędów, ale roślina z łatwością odtwarza się na wiosnę z głębiej położonych różyczek liściowych. Należy jej wybierać stanowisko w bardziej suchym miejscu ogrodu. Rozmnaża się łatwo z ukorzenionych fragmentów łodyg. Najlepiej robić to na wiosnę.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-10-07] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]