Pokoślin baldaszkowaty
Wygląd
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
pokoślin baldaszkowaty |
Nazwa systematyczna | |
Eriogonum umbellatum Torr. Ann. Lyceum Nat. Hist. New York 2:241. 1828 |
Pokoślin baldaszkowaty (Eriogonum umbellatum Michx.) – gatunek rośliny należący do rodziny rdestowatych. Pochodzi z Ameryki Północnej i nie występuje naturalnie w Polsce, jest natomiast czasami uprawiany jako roślina ozdobna.
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Roślina darniowa tworząca gęste kobierce o wysokości ok. 10 cm.
- Łodyga
- Pędy płonne są rozgałęzione, pokładające się i mają zdolność ukorzeniania się. Głąbiki kwiatowe są wzniesione, sztywne i osiągają wysokość do 30 cm.
- Liście
- Pojedyncze, eliptyczne, tworzą różyczki liściowe. Blaszka na górnej stronie jest ciemnozielona, na spodniej, popielata i kutnerowata.
- Kwiaty
- Zebrane w duże baldachy złożone na szczycie głąbików. U odmiany typowej pąki są różowawe, kwiaty białe, o 6 szeroko rozwartych płatkach. Istnieją kultywary o żółtych kwiatach.
Zastosowanie i uprawa
[edytuj | edytuj kod]Może być uprawiany jako roślina zadarniająca, na skarpach, a także na rabatach kwiatowych i w ogrodach skalnych. Jest mrozoodporny. Podczas bezśnieżnych zim przemarza górna warstwa pędów, ale roślina z łatwością odtwarza się na wiosnę z głębiej położonych różyczek liściowych. Należy jej wybierać stanowisko w bardziej suchym miejscu ogrodu. Rozmnaża się łatwo z ukorzenionych fragmentów łodyg. Najlepiej robić to na wiosnę.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-10-07] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Eugeniusz Radziul: Skalniaki. Warszawa: PWRiL, 2007. ISBN 978-83-09-01013-5.
- Przegląd skalniczek. [dostęp 2009-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-13)].
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
- EoL: 585155
- Flora of North America: 250060536
- GBIF: 2889574
- identyfikator iNaturalist: 77040
- IPNI: 30010704-2
- ITIS: 21266
- NCBI: 684366
- Plant Finder: 285468
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2796723
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:30010704-2
- identyfikator Tropicos: 26000746
- USDA PLANTS: ERUM
- CoL: 3B4XS