Polski Kościół Ewangelicko-Augsburski na Obczyźnie
Klasyfikacja systematyczna wyznania | |||||||||||
Chrześcijaństwo └ Protestantyzm └ Ewangelicyzm └ Luteranizm | |||||||||||
Ustrój kościelny |
konsystorialno-synodalny | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obrządek |
luterański | ||||||||||
Siedziba | |||||||||||
Zwierzchnik • tytuł zwierzchnika |
Władysław Fierla | ||||||||||
Organ ustawodawczy |
Synod PKEANO | ||||||||||
Zasięg geograficzny |
Wielka Brytania, Francja, Republika Federalna Niemiec, Stany Zjednoczone, Kanada, Australia | ||||||||||
Członkostwo |
Rada Kościołów Luterańskich w Wielkiej Brytanii, | ||||||||||
|
Polski Kościół Ewangelicko-Augsburski na Obczyźnie, PKEANO – Kościół luterański istniejący w latach 1952–1995, a skupiający polską emigrację ewangelicką po II wojnie światowej. Centrum wyznania mieściło się w Londynie. Jego liderem był biskup Władysław Fierla.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Polski Kościół Ewangelicko-Augsburski na Obczyźnie został zorganizowany przez polską społeczność luterańską, która po 1945 roku z powodów politycznych znalazła się poza granicami kraju. Podstawą do jego ukonstytuowania się był dekret Prezydenta Rzeczypospolitej z 15 grudnia 1952 roku[1].
Pierwszy Synod PKEANO, który odbył się w listopadzie 1953 roku, wybrał jego zwierzchnikiem dotychczasowego seniora duszpasterstwa emigracyjnego, Władysława Fierlę. Kierował on Kościołem do 1995 roku.
Polski Kościół Ewangelicko-Augsburski na Obczyźnie był w swoim nauczaniu wspólnotą konserwatywną, nastawioną na zachowanie charakteru narodowego denominacji. Przez dziesięciolecia utrzymywał braterski alians z amerykańskim Synodem Missouri.
W 1960 roku PKEANO wystąpił ze Światowej Federacji Luterańskiej. Wspólnota uczestniczyła w pracach Rady Kościołów Luterańskich w Wielkiej Brytanii oraz brała udział w Wolnej Konferencji Luterańskiej. W 1972 roku zawarła interkomunię z Polskim Kościołem Ewangelicko-Reformowanym w Wielkiej Brytanii.
W 1995 roku, po śmierci biskupa Władysław Fierli, na skutek problemów wewnętrznych jakie nastąpiły po sesji synodalnej z 1991 roku PKEANO rozpadł się, a poszczególne parafie podporządkowały się różnym denominacjom luterańskim.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dekret Prezydenta Rzeczypospolitej z 15 grudnia 1952 r. o stosunku Państwa do Polskiego Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego na Obczyźnie. Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, Nr 4, 1952-12-31. [dostęp 2014-12-15]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Alfred Bieta: Polonia ewangelicka. wspolnota-polska.org.pl, 2001. [dostęp 2014-12-13]. (pol.).