Polskie Towarzystwo Miłośników Fotografii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Polskie Towarzystwo Miłośników Fotografii
Państwo

 Polska

Siedziba

Warszawa

Data założenia

1919

Zakończenie działalności

1931

Rodzaj stowarzyszenia

stowarzyszenie zwykłe

Prezes

Stanisław Schönfeld

brak współrzędnych

Polskie Towarzystwo Miłośników Fotografii – stowarzyszenie fotograficzne, utworzone w 1919 roku, będące kontynuatorem działalności przedwojennego Polskiego Towarzystwa Miłośników Fotografii (1901–1914), powstałego na bazie Towarzystwa Fotograficznego Warszawskiego[1][2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Polskie Towarzystwo Miłośników Fotografii w Warszawie było pierwszą powojenną organizacją amatorskiej działalności fotograficznej w Polsce[1]. Od 1925 PTMF (wespół ze Stowarzyszeniem Fotografów Zawodowych) miało do dyspozycji własne, specjalistyczne czasopismo – miesięcznik Fotograf Polski[3][4][1], którego redaktorem był Stanisław Schönfeld (wieloletni członek Zarządu PTMF)[2]. Członkowie stowarzyszenia otrzymywali bezpłatne egzemplarze Fotografa Polskiego[1]. PTMF dysponowało własnym lokalem i własną przestrzenią wystawienniczą – przy ulicy Czackiego, w którym członkowie stowarzyszenia mogli bezpłatnie korzystać z urządzeń będących na wyposażeniu PTMF oraz z altany, ciemni, powiększalni, biblioteki i czytelni[1]. W 1924 stowarzyszenie miało 328 członków, w 1927 – 218 członków, w 1930 – 228 członków[1].

W kwietniu 1931 (po zmianach statutowych) Polskie Towarzystwo Miłośników Fotografii w Warszawie zostało przekształcone w Polskie Towarzystwo Fotograficzne[5]. W 1927 utworzono również ogólnokrajowy Związek Polskich Towarzystw Fotograficznych, funkcjonujący przy PTF (Zarząd PTF w Warszawie był jednocześnie Zarządem ZPTF)[1].

Działalność[edytuj | edytuj kod]

Od 1924 Polskie Towarzystwo Miłośników Fotografii w Warszawie wysyłało prace swoich członków do udziału w Międzynarodowych Salonach Fotograficznych. Od marca 1924 do stycznia 1925 – 75 fotografii członków PTMF – eksponowano m.in. w Amsterdamie, Brukseli, Kobe, Düsseldorfie, Londynie, New Westminster, Paryżu[1]. W 1925 eksponowano 113 fotografii członków PTMF m.in. w Londynie, Madrycie, Paryżu, Turynie[1]. W 1926 prezentowano fotografie m.in. w Antwerpii, Paryżu, Saragossie, Sztokholmie[1].

W 1927 Polskie Towarzystwo Miłośników Fotografii było organizatorem I Międzynarodowego Salonu Fotografii Artystycznej, w którym wzięło udział 213 autorów, prezentujących 501 fotografii[1]. W 1928 zapoczątkowano cykl wystaw autorskich, prezentowanych we własnej przestrzeni wystawienniczej PTMF (siedziba przy ulicy Czackiego), w których prezentowano twórczość warszawskich fotografów oraz twórczość innych fotografów z Polski i z zagranicy (Austria, Czechosłowacja, Japonia, Niemcy)[1]. Polskie Towarzystwo Miłośników Fotografii było aktywnym organizatorem konkursów fotograficznych o zasięgu ogólnopolskim oraz międzynarodowym[1].

Fotografowie[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m Wacław Żdżarski – Historia fotografii warszawskiej, s. 137–150. Wydawca – Państwowe Wydawnictwo Naukowe (1974)
  2. a b Stanisław Barnaba Schönfeld [online], web.archive.org, 10 maja 2018 [dostęp 2019-02-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-10].
  3. Fotograf Polski Miesięcznik Ilustrowany Organ Polskiego Tow. Miłośników Fotografji, Stow. Fotografów Zawodowych w Warszawie i Stowarzyszenia Fotografów Wielkopolskich Rok XI styczeń – grudzień 1926 nr 1 – 12 [online], web.archive.org, 6 sierpnia 2018 [dostęp 2019-02-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-06].
  4. Mazowiecka Biblioteka Cyfrowa – Fotograf Polski. Miesięcznik ilustrowany: organ Polskiego Tow. Miłośników Fotografji i Stowarzyszenia Fotografów Zawodowych R. 24, 1939 nr 4 [online], web.archive.org, 6 sierpnia 2018 [dostęp 2019-02-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-06].
  5. Almanach (1995–2017) [online], web.archive.org, 25 marca 2018 [dostęp 2019-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-25].