Pomnik Robotników Solidarności w Zielonej Górze
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Miejsce |
ul. Ułańska |
| Projektant | |
| Materiał |
beton i gips |
| Data odsłonięcia | |
Położenie na mapie Zielonej Góry  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
 51°56′37,51″N 15°30′43,35″E/51,943753 15,512042
| |
Pomnik Robotników Solidarności – pomnik znajdujący się na skwerze przy ul. Ułańskiej autorstwa rzeźbiarza Henryka Gawanowskiego. Odsłonięty został w 1981 r.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pomnik stanął w maju 1981 r. przed pierwszą siedzibą NSZZ Solidarność w Zielonej Górze. Trzy figury robotników ustawiono bezpośrednio na ziemi, bez cokołu i pomalowano na żywe kolory: żółty, zielony i brązowy. Po wprowadzeniu stanu wojennego mieszkańcy składali pod pomnikiem kwiaty i znicze.[1] W 1982 r. pomnik został zdemontowany i ukryty. Postaci robotników zostały przypadkowo odkopane w 1996 r. Zostały zrekonstruowane, odnowione, pomalowane na biało i wkrótce powróciły na pierwotne miejsce[2][3].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Pomnik składa się z trzech ponad dwumetrowych postaci robotników oraz kilku tablic. Na jednej widnieje napis logo Solidarność, następna zawiera cytat: „Solidarność to jedność serc, wysiłków i rąk, zakorzeniona w ideałach, które są zdolne przemieniać świat na lepszy - ks. Jerzy Popiełuszko”. Kolejna głosi: „Bóg Honor Ojczyzna - Ofiarom stanu wojennego zamordowanym i represjonowanym w obronie godności, wolności i solidarności w latach 1981-1990 - Stowarzyszenie Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym 13.12.2011”[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Igor Myszkiewicz, Signum temporis. Zielonogórskie pomniki i rzeźby plenerowe. Zielona Góra: Stowarzyszenie Forum Art, 2015, s.48, ISBN 978-83-938153-6-4
- ↑ Mroczna historia ważnego dla zielonogórzan pomnika
- ↑ Te nowe pomniki
- ↑ Pomnik Robotników Solidarności