Poradnictwo obywatelskie
Poradnictwo obywatelskie – polega na informowaniu ludzi (w formie indywidualnej lub grupowej) o przysługujących im prawach oraz spoczywających na nich obowiązkach, w zakresie istotnym dla rozwiązania jego problemu oraz pomoc w wyborze optymalnego rozwiązania.
Poradnictwo ma na celu udzielenie osobie zwracającej się o taką pomoc, wsparcia w osiągnięciu optymalnego dostosowania społecznego, zawodowego, socjalnego w oparciu o analizę sytuacji, przedstawienie różnorodnych ścieżek postępowania i przejrzenie ich korzyści i wad[1].
Realizowane jest na przykład przez pracowników socjalnych.
Zakres spraw poradnictwa[edytuj | edytuj kod]
Poradnictwo obywatelskie najczęściej jest realizowane w zakresie zagadnień:
- mieszkaniowych,
- rodzinnych,
- świadczeń socjalnych,
- świadczeń z ubezpieczenia społecznego,
- zatrudnienia i bezrobocia,
- imigracji/ repatriacji,
- finansowych,
- niepełnosprawności,
- obywatela a instytucji,
- pozbawienia wolności,
- spadkowych,
- konsumenckich,
- stosunków międzyludzkich,
- własności[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Por. M. Krawczyk-Blicharska, P. Nowak, Poradnictwo społeczno-zawodowe formą przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu [w:] Pomoc - wsparcie społeczne - poradnictwo. Od teorii do praktyki, pod red. M. Piorunek, wyd. Adam Marszałek, Toruń 2010, s. 209.
- ↑ Związek Biur Poradnictwa Obywatelskiego, https://web.archive.org/web/20100624081148/http://www.zbpo.org.pl/page/pl/co_robi_bpo/definicja_poradnictw/ dostęp 24 kwietnia 2011