Posadnik
Posadnik (ros. посадник) – urzędnik książęcy na średniowiecznej Rusi (X-XV w.), sprawujący z ramienia panującego namiestnictwo administracyjne, wojskowe, skarbowe i sądowe na określonym terytorium, z siedzibą w ośrodku grodowym[1]. W Nowogrodzie Wielkim XII-XV w. urząd posadnika, elekcyjny, był najważniejszym stanowiskiem państwowym.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mały słownik kultury dawnych Słowian. red. Lech Leciejewicz. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1988, s. 302.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wielka encyklopedia powszechna PWN. T. 7. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967.