Przejdź do zawartości

Potencjał bojowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Potencjał bojowy – uniwersalna miara jakościowo-ilościowa, która pozwala na porównanie możliwości ogniowych i taktycznych różnych typów broni i uzbrojenia i całych oddziałów wojskowych[1].

Do obliczeń wykorzystuje się wartości współczynników jakościowych uzbrojenia i sprzętu lub wielkości określone dla typowych struktur organizacyjnych. Jest to liczba niemianowana, która jest sumą iloczynnów ilości posiadanych środków walki i ich współczynników jakościowych[2]. Służy do obliczania stosunku sił, jaki uzyska oddział wojskowy wojsk własnych w stosunku do wojsk przeciwnika na określonym obszarze działania[3]. Do określenia potencjału bojowego wykorzystuje się współczynniki typu parametry taktyczno–techniczne uzbrojenia i sprzętu, odporność wojsk na uderzenia przeciwnika[4]. W celu uzyskania porównywalnych danych za wartość 1,0 przyjmuje się możliwości czołgu T–55[5].

potencjał bojowy = liczba sprzętu danego rodzaju X współczynnik danego środka walki

Przy określaniu potencjału bojowego oddziału wojskowego bierze się pod uwagę wyposażenie oraz struktury organizacyjne[6].

Wskaźniki jakościowe

[edytuj | edytuj kod]
Jednostkowe wskaźniki jakościowe zasadniczego UiSW SZ RP[7]
Wyszczególnienie Wskaźnik bojowy
Czołgi
PT−91 3,90
T−72 3,25
Leopard 2A4 8,33
Samochody pancerne
BRDM−2M96 0,83
BRDM−2M96 IVECO 0,93
BRDM−2B ŻBIK 0,94
Bojowe wozy piechoty
BWP−1/1D 1,28
BWP−1D 1,20
BWP−1B 1,38
Kołowe transportery opancerzone
KTO Rosomak z HTFIST−30P 2,72
KTO Rosomak z HTFIST−30P i SPIKE 3,63
KTO Rosomak z ZSSW i SPIKE 3.63
KTO Rosomak z ZSSW i SPIKE i SOA 3,84

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Krzysztof Krakowski (red.): Wskaźniki taktyczne wojsk lądowych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2014. ISBN 978-83-7523-295-0.
  • Janusz Kręcikij (red.), Jarosław Wołejszo (red.): Podręcznik dowódcy batalionu. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej – Wydział Wydawniczy, 2006.
  • Grzegorz Sobolewski: Kierowanie obroną brygady. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej – Wydział Wydawniczy, 2007.
  • Zbigniew Ściborek (red.): Działania taktyczne wojsk lądowych. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 1995.
  • Jarosław Wołejszo: Sposoby obliczania potencjału bojowego pododdziału, oddziału i związku taktycznego. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej – Wydział Wojsk Lądowych, Katedra Dowodzenia i Łączności, 2000.