Potencjał rógówkowo-siatkówkowy

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Potencjał rógówkowo-siatkówkowy – określenie używane w fizjologii dla pola elektrostatycznego wytworzonego przez różnoimienne ładunki elektryczne siatkówki i rogówki oka. Siatkówka jest naładowana ujemnie a rogówka dodatnio. Nadaje to oku cechy dipola, którego oś elektryczna pokrywa się z osią optyczną. Wartość potencjału rogówkowo-siatkówkowego jest stała i wynosi 10-30 mV[1].

Zjawisko potencjału rogówkowo-siatkówkowego obecnie wykorzystuje się w elektronystagmografii (ENG). Zostało ono odkryte odkryte przez Dubois Reymonda w 1849 roku[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Piotr Augustyniak. Mikrokomputerowy system analizy elektronystagmogramów. „Elektrotechnika”, 1992. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Władysław Traczyk: Fizjologia człowieka z elementami fizjologii stosowanej i klinicznej. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2003, s. 133. ISBN 83-200-2826-4.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Potencjał_rógówkowo-siatkówkowy&oldid=51887961”