Prawo Bowleya
Prawo Bowleya – prawo stałości względnego udziału płac w PKB[1] sformułowane przez brytyjskiego ekonomistę Arthura Bowleya na podstawie danych brytyjskiej gospodarki z końca XIX i początku XX wieku. Zgodnie z tym prawem ⅓ wypracowanych zysków była zatrzymywana przez przedsiębiorcę, a pozostała część trafiała do pracowników w formie pensji. Prawdziwość prawa Bowleya potwierdzała się w większości krajów rozwiniętych do lat 1980[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Narodowy Bank Polski , Prawa w ekonomii - NBPortal [online], www.nbportal.pl, 23 września 2014 [dostęp 2016-05-10] (pol.).
- ↑ Aleksander Piński , Pensje kłamstw [online], www.uwazamrze.pl [dostęp 2016-05-10] .