Przejdź do zawartości

Predné holisko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Predné holisko
Państwo

 Słowacja

Kraj

 koszycki

Pasmo

Góry Wołowskie

Wysokość

949 m n.p.m.

Położenie na mapie kraju koszyckiego
Mapa konturowa kraju koszyckiego, w centrum znajduje się czarny trójkącik z opisem „Predné holisko”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, blisko centrum na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Predné holisko”
Ziemia48°45′53″N 21°04′33″E/48,764722 21,075833

Predné holisko (949 m n.p.m.) – szczyt w Paśmie Kojszowskiej Hali w Górach Wołowskich w Łańcuchu Rudaw Słowackich we wschodniej Słowacji.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Szczyt wznosi się we wschodniej części pasma, w głównym grzbiecie Gór Wołowskich. Jest ostatnim wybitniejszym szczytem w tym grzbiecie: poczynając od niego grzbiet ten schodzi w kierunku wschodnim ku przełęczy Jahodná, stanowiącej wschodnie ograniczenie Gór Wołowskich.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Kopuła szczytowa spłaszczona, o kształcie niewielkiego bochna, wydłużonego w kierunku północ-południe. Grzbiet w kierunku wschodnim obniża się systematycznie w kierunku wspomnianej przełęczy Jahodná, w kierunku zachodnim natomiast idzie przez dłuższy czas zupełnie połogo. Stoki dość strome, dość słabo rozczłonkowane dolinkami drobnych cieków wodnych. Swe źródła mają tu: na stokach północno-wschodnich potok Belá, na stokach północno-zachodnich potok Košarisko (dopływ potoku Opátka), na południowych Myslavský potok – wszystkie w dorzeczu Hornadu. Jedynie stoki południowo-zachodnie odwadnia Hlboký potok, dopływ Idy, już w dorzeczu Bodvy.

W kierunku północnym od szczytu odchodzi masywny grzbiet, który wkrótce opada w kierunku północno-wschodnim na Železný vrch (817 m n.p.m.), następnie idzie połogo w kierunku północno-zachodnim na Barandov diel (812 m n.p.m.), po czym długo i łagodnie opada ku północy pomiędzy doliny wspomnianych Beléj i Opátki aż po brzeg zbiornika zaporowego Ružín. Natomiast w kierunku południowym od szczytu odchodzi wąski grzbiet, który następnie systematycznie opada w kierunku południowo-wschodnim przechodząc w niski dział, stanowiący wododział między dorzeczami Hornadu i Bodvy.

Cały masyw jest zalesiony, jedynie od strony południowo-wschodniej pod szczytem znajduje się niewielka polana.

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Na wspomnianej polanie pod szczytem wznosi się popularne schronisko turystyczne znane jako Chata Lajoška. Jest ono węzłem znakowanych szlaków turystycznych. M. in. drogą wzdłuż południowej podstawy kopuły szczytowej biegnie najdłuższy szlak słowackich gór – czerwono szlak turystyczny czerwony znakowana Cesta hrdinov SNP. Sam szczyt, całkowicie zalesiony, z reguły nie jest odwiedzany przez turystów.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ďurček Jozef a kolektív: Slovenské rudohorie. Volovské vrchy a Čierna hora. Turistický sprievodca ČSSR, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1988;
  • Volovské vrchy - Košice, Turistická mapa 1:50 000, 3 wydanie, wyd. VKÚ Harmanec 2005, ISBN 80-8042-317-2;