Dorzecze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Dorzecze – obszar lądu, z którego całkowity odpływ wód powierzchniowych do wód morskich następuje ciekami naturalnymi przez jedno ujście, estuarium lub deltę[1][2].

Dorzecza w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Na terytorium Polski znajdują się w całości lub w części dorzecza:

oraz mniejszych rzek wpadających do Bałtyku, takich jak Pregoła, Wkra, Parsęta, Rega i inne.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne (Dz.U. z 2022 r. poz. 2625, Art. 4).
  2. ↑ Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (CELEX: 32000L0060).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dorzecze&oldid=69909787”