Pristimera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pristimera
Ilustracja
Pristimera indica
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

dławiszowce

Rodzina

dławiszowate

Rodzaj

Pristimera

Nazwa systematyczna
Pristimera Miers
Trans. Linn. Soc. London 28: 330, 360. 8 Jun 1872[3]
Typ nomenklatoryczny

P. verrucosa (Kunth) Miers[3]

Pristimera Miers – rodzaj roślin należący do rodziny dławiszowatych (Celastraceae R. Br.). Obejmuje co najmniej 26 gatunków[4] występujących naturalnie na całym świecie w strefie międzyzwrotnikowej[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Pnący krzew lub liany o nagich lub owłosionych pędach[5].
Liście
Naprzeciwległe, całobrzegie, ząbkowane[5].
Kwiaty
Zebrane w kwiatostany. Kwiaty są obupłciowe. Korona jest zrosłopłatkowa lub złożona z około 5 płatków[5].
Owoce
Podłużnie spłaszczone torebki o długości do 9 cm. Dojrzałe owoce mają brązową barwę. Egzokarp jest zdrewniały. Nasiona są skrzydlate i różnorodne[5][6].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Występuje zarówno w lasach wilgotnych jak i suchych zaroślach[5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pozycja i podział według APWeb (2001...)

Rodzaj należący do rodziny dławiszowatych (Celastraceae R. Br.), rzędu dławiszowców (Celestrales Baskerville), należącego do kladu różowych w obrębie okrytonasiennych[2].

Wykaz gatunków[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-04-02] (ang.).
  3. a b Index Nominum Genericorum (ING): Pristimera. Smithsonian Institution. [dostęp 2014-11-08]. (ang.).
  4. a b Pristimera. The Plant List. [dostęp 2014-11-08]. (ang.).
  5. a b c d e f Klaus Kubitzki, Jens G. Rohwer, Volker Bittrich: Flowering Plants · Dicotyledons: Magnoliid, Hamamelid and Caryophyllid Families. Springer Science & Business Media, 1993, s. 58. ISBN 978-3-662-02899-5. (ang.).
  6. Fernando Cornejo, John Janovec: Seeds of Amazonian Plants. Princeton University Press, 2010, s. 77. ISBN 978-1-4008-3448-8. (ang.).