Przejdź do zawartości

Procedura Benjaminiego-Hochberga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Procedura Benjaminiego-Hochberga, procedura LSU (ang. Benjamini–Hochberg procedure, BH step-up procedure, linear step-up) – procedura statystyczna służąca kontroli współczynnika fałszywych odkryć na odpowiednim poziomie podczas wykonywania porównań wielokrotnych. Została stworzona przez dwóch izraelskich statystyków: Jo’awa Benjaminiego oraz Josefa Hochberga (którzy byli też twórcami współczynnika fałszywych odkryć)[1].

Procedury Benjaminiego-Hochberga nie należy mylić z procedurą Hochberga. Ta ostatnia metoda służy kontrolowaniu FWER, a nie współczynnika fałszywych odkryć[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Denkowska, S. (2007). Testowanie wielokrotne w badaniach ekonomicznych. „Folia Oeconomica Cracoviensia”, Vol. XLVIII, s. 122.
  2. Dudzinski, M., & Furmanczyk, K. (2007). Wykorzystanie pakietu R w zagadnieniach dotyczących procedur jednoczesnego testowania wielu hipotez. "Przegląd Naukowy. Inżynieria i Kształtowanie Środowiska", 16(1),35.