Programmable Interrupt Controller
PIC, Programowalny Kontroler Przerwań (ang. Programmable Interrupt Controller) – układ scalony, który pomaga mikroprocesorowi obsługiwać żądania przerwań pochodzące z wielu różnych źródeł, takich jak zewnętrzne urządzenia wejścia/wyjścia, które mogą występować jednocześnie[1]. Układ ten może być zaprogramowany do implementacji różnych schematów priorytetów i akceptowania sygnałów przerwań wyzwalanych poziomem lub zboczem. Określa, które przerwanie wymaga obsługi i sygnalizuje mikroprocesorowi poprzez linię INTR, że oczekuje na przerwanie. Kiedy potwierdzenie jest odbierane z mikroprocesora, kontroler umieszcza numer przerwania na szynie danych, a CPU określa adres odpowiedniej procedury obsługi przerwań, a następnie wykonywana jest wymagana procedura obsługi przerwań[2]. W architekturze komputera układy te są zazwyczaj osadzone w układach mostka południowego, których wewnętrzna architektura jest zdefiniowana przez standardy producenta chipsetu[3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Proceedings of the USENIX Annual Technical Conference, January 6-10, 1997, Anaheim, California, USA [online], static.usenix.org [dostęp 2022-02-04].
- ↑ Programmable Interrupt Controller – an overview | ScienceDirect Topics [online], www.sciencedirect.com [dostęp 2022-02-04].
- ↑ External Interrupts in the x86 system. Part 1. Interrupt controller evolution [online], Habr [dostęp 2022-02-04] (ang.).