Prom gąsienicowy GSP
Prom gąsienicowy GSP – pływający zestaw do przeprawy desantowej sprzętu ciężkiego.
Charakterystyka promu[edytuj | edytuj kod]
Samobieżny prom gąsienicowy GSP przeznaczony jest do przeprawy czołgów i samobieżnych dział artyleryjskich. Składa się z dwóch półpromów – lewego i prawego. Będące na podwoziu gąsienicowym półpromy poruszają się na lądzie dzięki własnemu napędem, a na wodzie za pomocą śrub napędowych. Półpromy do przeprawy przygotowuje się na wodzie, rozkładając pontony i pochylnie[1]. Załadunek i wyładunek odbywa się po ułożonych na brzegu specjalnych pochylniach wjazdowych[2].
| Nazwa parametru | Wartość |
|---|---|
| Nośność | 52 t |
| Długość | 11,935 m |
| Szerokość całkowita | 21,46 m |
| Szerokość części jezdnej | 3,538 m |
| Odległość miedzy koleinami | 1,653 m |
| Zanurzenie bez ładunku | 0,97 m |
| Zanurzenie z ładunkiem 52 t | 1,5 m |
| Prędkość na wodzie z ładunkiem | 10,8 km/h |
| Prędkosć na wodzie bez ładunku | 7,7 km/h |
| Minimalna głębokość wody do załadunku | 1,2 m |
| Maksymalna wysokość brzegu nad poziomem wody | 0,5 m |
| Masa półpromu | 16,3 t |
| Prędkość po drogach bitych | 27 km/h |
| Prędkość po drogach polnych | 18 km/h |
| Kąt wejścia półpromu do wody | 25° |
| Kąt wyjścia półpromu z wody | 20° |
| Obsługa półpromu | 3 (6) żolnierzy |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Podręcznik saperski 1991 ↓, s. 377.
- ↑ Podręcznik saperski 1991 ↓, s. 403.
- ↑ Podręcznik saperski 1991 ↓, s. 531.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wojciech Barański (zal.): Podręcznik saperski dla wszystkich rodzajów wojsk. Inż. 534/89. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Szefostwo Wojsk Inżynieryjnych, 1991.