Protosebastos
Protosebastos (gr.: πρωτοσέβαστος, prōtosebastos, „pierwszy sebastos”) – tytuł cesarski w Cesarstwie Bizantyńskim wprowadzony w XI wieku przez Aleksego I Komnena.
Tytuł protosebastos pojawił się w Bizancjum w wyniku reformy tytulatury cesarskiej przeprowadzonej przez Aleksego I Komnena (1081-1118). Aleksy stworzył nową hierarchię tytułów w oparciu o odnowiony tytuł sebastos. Za pomocą przedrostków i przyrostków utworzył tytuły: sebastokrator, protosebastos, panhypersebastos, sebastohypertatos i inne na ich bazie[1]. Były one przyznawane głównie członkom rodziny cesarskiej. W hierarchii tytułów protosebastos znajdował się wysoko, zaraz za sebastokratorem, a przed panhypersebastosem[2]. Po raz pierwszy tytuł ten został przyznany bratu cesarza Adrianowi[3]. Na przełomie XI i XII wieku został także przyznany książętom Neapolu Sergiuszowi VI i Janowi VI. W późniejszym okresie cesarze rezerwowali tytuł sebastosa dla swoich krewnych, przyznając go synom sebastokratora. Tytuł zachował wysoką rangę również w epoce Paleologów, Pseudo-Kodyn wymienia go w hierarchii urzędów po wielkim logotecie a przed pinkernesem[4]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ostrogorski 2007 ↓, s. 354.
- ↑ Świat Bizancjum 2011 ↓, s. 101-102.
- ↑ Magdalino 1993 ↓, s. 181.
- ↑ Kazhdan 1991 ↓, s. 1717.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alexander Kazhdan: Oxford Dictionary of Byzantium. Oxford: University Press, 1991. ISBN 978-0-19-504652-6.
- Paul Magdalino: The Empire of Manuel Komnenos. Cambridge: University Press, 1993.
- Georg Ostrogorski: Dzieje Bizancjum. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2007. ISBN 978-83-01015268-0.
- Świat Bizancjum. Cesarstwo Bizantyńskie 641-1204. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2011.